Səma: Redaktələr arasındakı fərq

Nüvə dəmir və nikel kimi maqnetik xüsusiyyəti olan ağır elementləri ehtiva edir. Ancaq daha mühüm olan budur ki, nüvə iki fərqli formadan ibarətdir: daxili nüvə bərk, xarici nüvə isə maye halındadır. Nüvənin bu iki təbəqəsi bir-biri ətrafında hərəkət edir. Bu hərəkət ağır metallar üzərində bir növ maqnitləşmə təsiri yaradaraq maqnetik sahə əmələ gətirir. Van Allen qurşaqları məhz bu maqnetik sahənin atmosferin kənarına çatan hissəsidir. Bu maqnetik sahə sayəsində Yer kürəsi kosmosdan gələn təhlükələrə qarşı qorunur.Bu təhlükələrdən biri də “Günəş küləkləri”dir. [[Günəş]] Yerə istilik və işıqdan başqa radiasiya ilə birlikdə sürəti saatda 1.5 milyon kilometrə çatan proton və elektronlardan ibarət külək də göndərir. Günəş küləkləri Yerdən 40.000 mil (64.373 km) məsafədəki maqnetik halqalar çəkən Van Allen qurşaqlarından keçə bilmirlər. Zərrəcik yağışı formasındakı günəş küləyi bu maqnetik sahə ilə qarşılaşır və ayrılaraq bu sahənin ətrafından axır. [[Günəş]]dən gələn rentgen və ultrabənövşəyi şüalarının böyük hissəsi isə atmosfer tərəfindən udulur. Bu udulma olmadan yer üzündə həyatın olması mümkün deyil.

 

 

Yer kürəsini əhatə edən ozon təbəqəsi də Günəşdən gələn və canlılar üçün zərərli olan ultrabənövşəyi şüaların yerə çatmasının qarşısını alır. Günəşdən gələn ultrabənövşəyi şüaların yer üzündəki bütün canlıları öldürəcək miqdarda artıq enerji yükü var. Buna görə Yerdə həyatın mövcud olması üçün göyü üzünün “qorunmuş tavan”ına ozon təbəqəsi də əlavə edilmişdir.