Povest: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 1:
'''Povest''' — danışıq, təhkiyə deməkdir. Hadisələri təsvir üsulu baxımından povestlə [[hekayə]] arasında bir yaxınlıq var. Buna görə də [[ədəbiyyatşünaslıq]]da povestə bəzən böyük hekayə də deyirlər. Lakin müəyyən xüsusiyyətlərinə görə povest hekayədən fərqlənir. Həmin xüsusiyyətlər aşağıdakılardan ibarətdir:
Povest rus dilində danışıq, təhkiyə, nağıl etmək mənasında işlənən "povestvovanie" sözündəndir. Povestə bəzən böyük hekayə deyilir. Çünki povestlə hekayə bir-birinə yaxın janrlardır. Hekayədən fərqli olaraq, povestdə bir yox, bir neçə əhvalatdan bəhs olunur və təsvir olunan surətlərin sayı da hekayədəki surətlərin sayından bir neçə dəfə çox olur.C. Məmmədquluzadənin “Danabaş kəndinin əhvalatları”, Ə. Vəliyevin “Gülşən”, M. Hüseynin “Kin”, M. Cəlalın “Dağlar dilə gəldi” və s. əsərləri Azərbaycan ədəbiyyatında povest janrının gözəl nümunələri hesab olunur.
Povestdə obrazların sayı hekayədə iştirak edənlərin sayından xeyli artıq, həyat hadisələrinin əhatə dairəsi geniş, surətlərin təsviri daha dolğun olur. Məsələn, [[Cəlil Məmmədquluzadə]]nin "Poçt qutusu" hekayəsini "Danabaş kəndinin əhvalatları" əsəri ilə müqayisə etdikdə birincidə obrazların (Novruzəli, xan, poçt işçisi) sayının ikincidəki obrazlardan (Məhəmmədhəsən əmi, onun oğlu, Xudayar bəy, Zeynəb, onun oğlu Vəliqulu, qızları Fizzə və Ziba, Kərbəlayi Cəfər, Axund və s.) qat-qat az olduğu aydın görünür. [[Azərbaycan ədəbiyyatı]]nda ilk povest [[Mirzə Fətəli Axundov]]un "[[Aldanmış Kəvakib (Hekayəti-Yusif şah)|Aldanmış kəvakib]]" əsəri sayılır.
| |||