Dəf: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 1:
[[Image:Riqq.jpg|200px|thumb|right|Dəf]]
Milli musiqi mədəniyyətinin tarixi inkişaf mərhələsində özünə məxsus rolu olmuş zərb çalğı alətlərindən biri də dəfdir. Orta əsr musiqi məclislərini dəfsiz təsəvvür etmək mümkün deyildi.
 
[[Xaqani Şirvani]] dəf barədə belə yazır:
'''Dəf''', '''tef''','''def''', '''daf''', '''qaval''' , yuvarlak bir [[tahta]] kasnağın bir veya iki yanına deriden bir örtü geçirilerek yapılan ve parmak vuruşlarıyla çalınan [[müzik]] [[alet]]i.
 
Bir dəf vuran ustanı gör,<br />
Tef, Türk musikisinde bir usul vurma aletidir. Bir çeşit açık [[davul]] olan tefin çeşitli şekillerine eski [[Kavim|kavimlerde]] de rastlanır. [[Araplar]]'dan [[İspanya]] yoluyla [[Avrupa]]'ya geçmiş ve adına ''tambour de basque'' denmiştir. [[Orkestra]]ya da girmiştir. Türk musikisinde, [[fasıl]] şefi olan ser hanendenin veya birkaç hanendenin elinde bulunur. Parmak vuruşlarıyla usul tutulur. Her vuruşta, kasnaktaki ince pirinçten 8 çift küçük zil tınlar.Tef 'in diğer adı DEF tir.Zərb çalğı alətlərindən biridir.Sağanağına dörd yerdən hər birində bir cüt mis camlar bərkidilir.Sağsanağı qoz, üzü isə balıq dərisindən hazırlanır.Hazırda nadir hallarda istifadə olunur.Orta əsrlərdə musiqi məclislərini dəfsiz təsəvvür etmək mümkün olmurdu.Bir çox rayonlarda dəf adı ilə tanınan qaval ən qədim musiqi alətlərindəndir. Qaval bir tərəfinə balıq döşünün dərisi çəkilmiş ensiz, dəyirmi sağanaqdan ibarətdir. Çalğıdan əvvəl qavalın üzü gündə, od və ya elektrik lampası üzərində qızdırılır. Qavalı iki əllə, içəri tərəfini ifaçıya çevrilmiş şəkildə saxlayırlar. Adətən qapalı yerdə çalırlar. Qaval müxtəlif temp, ritmik və dinamik imkanlara malikdir. Muğamlarımızın ifasında üçlükdə əhəmiyyətli rol oynayan qaval xanəndə tərəfindən ifa edilir. Qavala oxşayır, ancaq onun diametri qavalınkından kiçikdir.
Səfsəf duran heyvanı gör,<br />
Dəfdə şikaristanı gör,<br />
Bir-biri ilə cəng arar. <br />
 
Miniatür sənət əsərlərində təsvir edilmiş saray musiqi məclislərində çəng-ney-dəf, bərbət-çəng-ney-dəf, ney-tənbur-dəf kimi alət qruplarında dəfin xüsusi yeri olmuşdur. Sağanağına dörd yerdən hər birində bir cüt mis camlar bərkidilir ki, bu da idiomembranlı alətin səs tembrini təmin edir. Sağanağı qoz, üzü isə balıq dərisindən hazırlanır.
 
Dəfin diametri 250-260 mm, sağanağının qalınlığı 45-50 mm-dir. Hazırda nadir hallarda istifadə olunur.
 
Tef, Türk musikisinde bir usul vurma aletidir. Bir çeşit açık [[davul]] olan tefin çeşitli şekillerine eski [[Kavim|kavimlerde]] de rastlanır. [[Araplar]]'dan [[İspanya]] yoluyla [[Avrupa]]'ya geçmiş ve adına ''tambour de basque'' denmiştir. [[Orkestra]]ya da girmiştir. Türk musikisinde, [[fasıl]] şefi olan ser hanendenin veya birkaç hanendenin elinde bulunur. Parmak vuruşlarıyla usul tutulur. Her vuruşta, kasnaktaki ince pirinçten 8 çift küçük zil tınlar.Tef 'in diğer adı DEF tir.Zərb çalğı alətlərindən biridir.Sağanağına dörd yerdən hər birində bir cüt mis camlar bərkidilir.Sağsanağı qoz, üzü isə balıq dərisindən hazırlanır.Hazırda nadir hallarda istifadə olunur.Orta əsrlərdə musiqi məclislərini dəfsiz təsəvvür etmək mümkün olmurdu.Bir çox rayonlarda dəf adı ilə tanınan qaval ən qədim musiqi alətlərindəndir. Qaval bir tərəfinə balıq döşünün dərisi çəkilmiş ensiz, dəyirmi sağanaqdan ibarətdir. Çalğıdan əvvəl qavalın üzü gündə, od və ya elektrik lampası üzərində qızdırılır. Qavalı iki əllə, içəri tərəfini ifaçıya çevrilmiş şəkildə saxlayırlar. Adətən qapalı yerdə çalırlar. Qaval müxtəlif temp, ritmik və dinamik imkanlara malikdir. Muğamlarımızın ifasında üçlükdə əhəmiyyətli rol oynayan qaval xanəndə tərəfindən ifa edilir. Qavala oxşayır, ancaq onun diametri qavalınkından kiçikdir.
==[[Qaval]]==
[[Image:Pair of dafs.jpg|200px|thumb|right|Qaval]]