Tayfa: Redaktələr arasındakı fərq

'''Tayfa''' — sinifli cəmiyyətdən əvvəlki dövrdə adamların qohumluq münasibətinə, dil və ərazi ümumiliyinə əsaslanan birliyi; qövm<ref group=q>Ərəb mənşəli ''"qövm"'' sözü ''"kiçik xalq, tayfa"'' mənalarını ehtiva edir. — İstinad olaraq bax: Qq, səh. 196. // Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. III cild (QLMNOÖPR). Redaktor: Əliheydər Orucov; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: Ağamusa Axundov. Bakı: Şərq – Qərb, 2006, 672 səhifə. ISBN 978-9952-34-025-9</ref>.<ref name="Az-d-i-l-IV-274">Tt, səh. 274. // [[Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti]]. Dörd cilddə. IV cild (SŞTUÜVYZ). Redaktor: Əliheydər Orucov; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: Ağamusa Axundov. Bakı: Şərq – Qərb, 2006, 712 səhifə. ISBN 978-9952-34-026-6</ref><ref group=q>Azərbaycan dilində (danışıq dilində) bir neçə başqa mənada da işlədilir:<br/>1) [[Xalq]], [[Millət|millət]] mənasında.<br/>2) Qohum, [[Qəbilə|qəbilə]], qohum–əqrəba mənasında.<br/>3) Zarafat mənasında.<br/>Yazılanlar üçün ətraflı (istinad olaraq) bax: Tt, səh. 274. // Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. IV cild (SŞTUÜVYZ). Redaktor: Əliheydər Orucov; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: Ağamusa Axundov. Bakı: Şərq – Qərb, 2006, 712 səhifə. ISBN 978-9952-34-026-6</ref> Tayfa sözü ərəb mənşəli [[İsim|isim]]dir, "taifə" ({{lang-ar|طائفة}}) kimi oxunur.<ref name="Az-d-i-l-IV-274">< /ref> Bu söz ərəb dilində [[Təriqət|təriqət]], [[Sekta|sekta]] və ya dini icmanı bildirmək üçün istifadə olunur. Ərəbcə qəbilədən böyük insan birliyinə əl-aşirə ({{lang-ar|العشيرة}}) deyilir.

Tayfa insanların qəbilədən böyük olan birliyidir. Tayfa üzvləri qan qohumluğu ilə bir-birinə bağlı olur, bir neçə qəbilə və fratriyaya bölünür. Tayfa daxilində hər bir qəbilə müstəqil sosial istehsal vahidi olaraq qalır.

Tayfanın digər əlaməti ümumi ərazi, müəyyən iqtisadi birliyin, kollektiv ovçuluq və qarşılıqlı yardım ənənələrinin, vahid dilin (dialektin), endoqamiyanın olmasıdır. Tayfa təsərrüfat fəaliyyətinin, ibtidai mədəniyyətin inkişafına, adamların birləşməsinə, dilin təkmilləşməsinə kömək etmişdir. Tayfanı idarə etmək üçün tayfa şurası yaranmışdı. hələ qəbilə dövründə tayfanın 6əzi elementləri meydana k^lmişdi. Qəbilənin əsas əlaməti olan ekzoqamiya ən azı iki qəbilə arasında daimi əlaqənin mövcudluğunu tələb edirdi.