Məhəmmədhüseyn Şəhriyar: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
k 194.135.161.241 tərəfindən edilmiş redaktələr geri qaytarılaraq 158.181.40.3 tərəfindən yaradılan sonuncu versiya bərpa olundu.
Redaktənin izahı yoxdur
Teqlər: Vizual redaktor Mobil redaktə Mobil veb redaktə
Sətir 9:
|Şəkil məlumat =
|İlk adı =
|Təxəllüsü = Məhəmmədhüseyn Şəhriyar
|Doğum tarixi = {{doğum tarixi|1906|7|31}}
|Doğum yeri = [[Təbriz]], İran
|Vəfatı = {{vəfat tarixi və yaşı|1988|9|18|1906|0|0}}
|Vəfat yeri = [[Təbriz]]<br/>Cənubi, Azərbaycanİran
|Vəfat səbəbi =
|Atası =BehcətHacı TəbriziMirağa Xoşginabi
|Anası =XurşudKövkəb Banuxanım
|Həyat yoldaşı = Azizə
|Uşaqları =
Sətir 36:
}}
 
'''Seyid Məhəmmədhüseyn Behcəti Təbrizi (Məhəmmədhüseyn Şəhriyar)''' ([[1906]] – [[18 sentyabr]] [[1988]]) — daha çox '''Şəhriyar''' təxəllüsü ilə tanınan böyük Azərbaycan şairi. Şeirlərini [[Azərbaycan dili|türk dili]] (azərbaycan dili) və [[fars dili|fars]] dillərində yazmışdır.
[[Şəkil:Stamp of Azerbaijan 516.jpg|thumb|left|180px|Azərbaycan poçt markası (1998)]]
Məhəmmədhüseyn Şəhriyar 1906-cı ildə [[Təbriz]] şəhərinin Bağmeşə bölgəsində, o zamanın tanınmış hüquqşünaslarından Hacı Mirağa Xoşginabinin ailəsində dünyaya gəlmişdir. Məhkəmədə vəkillik etməklə ailəsini dolandıran atası şeiri və musiqini çox sevən bir ziyalı idi. Anası Kövkəb xanım da şifahi xalq yaradıcılığından, klassik irsimizdən, xüsusən [[Seyid Əzim Şirvani]]nin qəzəllərindən bəzi nümunələri tez-tez oğlu Şəhriyar üçün oxuyardı. Şəhriyar Təbrizdə orta təhsil alaraq [[Tehran Universiteti]]nin tibb fakültəsinə daxil olmuşdur. Bununla belə [[XX əsr]]in 19-20-ci illərin ortalarından etibarən artıq istedadlı bir şair kimi tanınmağa başlamışdı. Məhəbbət lirikasının böyük korifeyləri Hafiz və M.Füzulinin qəzəlləri ilə müqayisəyə qadir olan sevgi şeirləri, dünya həyatının mahiyyəti barədə fəlsəfi düşüncələri əks etdirən hikmətli qəsidələri, real həyat müşahidələrinin məhsulu kimi yaranan lirik poemalar müəllifi olan sənətkarı Azərbaycan şeirinin ən yüksək zirvələri sırasına ucaldan, ilk növbədə onun vətənpərvərlik duyğuları aşılayan, milli həmrəylik ideyasını təbliğ edən əsərləri olmuşdur. Şəhriyar klassik şeirin bütün şəkillərində yazmış, ədəbiyyatı yüksək məzmunlu qəzəl, qəsidə, məsnəvi, qitə və rübailərlə zənginləşdirmişdir. Hansı üslubda yazmasından asılı olmayaraq onun bir mövzusu var idi - Vətəninin mənəvi bütövlüyünü görmək, can qardaşlarının xoş sədasını eşitmək. Həyatının böyük bir hissəsini [[İran]]ın müxtəlif şəhərlərində, Azərbaycandan uzaqlarda yaşamağa məcbur olan Şəhriyar özünün qəriblik qismətini vətənin taleyilə müqayisə edir, bu paralellikdə rəmzi bir məna görürdü: