Azovdan Rusiyanın əl çəkməsi hesabına başa gəlir.17-ciXXVII əsrdə Rusiyada başlıca sosial inkişaf kəndlilərin ümidsiz təhkimçilik girdabına düşməsi idi və bunu istisnasız olaraq Rusiya fenomeni hesab etmək olardı. Eyni vəziyyət ümumən Şərqi Avropada da mövcud idi. Təhkimçilik uzun müddət idi ki, Rusiyanın köhnə azad kəndli sinfini yaxalamışdı. Amerika koloniyalarında olduğu kimi Rusiyada torpaq bol, işçi qüvvəsi isə çatışmamaqla olduqca az idi. İşçi qüvvəsinin təbii tendensiyası böyük düzənliklərə miqrasiya etmək idi. Bundan kazaklar meydana gəlmişdi və onlar Sibirə yollanmışdılar. Qarışıqlıq dövrdə hərəkət etmək üçün xüsusən yaxşı şərait yaranmışdı. Malikanələr Yeni Dünyanın qul plantasiyalarını xatırladırdı. Qaçan təhkimçi kəndlilərə qarşı qanunlar sərtləşdirilmişdi. Rusiyanın kənd əhalisi öz azadlığını qazanmaq üçün mümkün qədər çox müqavimət göstərirdi. Kəndlilər torpaq sahiblərini qətlə yetirir, kazakların yanına qaçır, sərgərdan həyat tərzinə keçirdilər. 1667-1671-ci illərdə Stepan Razinin başçılıq etdiyi böyük bir üsyan qalxdı. Lakin qiyamın nəticəsi bir əsrdən çox müddətdə təhkimçi kəndlilərin əvvəl olduğundan daha da artıq qayda təhkim olunması oldu.
