III Toğrul: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 5:
 
Sultan III Toğrulun əmisi şahzadə Məhəmməd onun hakimiyyətini qəbul etmir və III Toğrul hakimiyyətə gətirildikdən sonra [[İsfahan ostanı|İsfahan]]<nowiki/>a gedərək Atabəy Cahan Pəhləvana qarşı qoşun yığmağa başladı. Lakin məğlub edildi və əsir alınaraq Sərcahan qalasında həbsə atıldı.<ref> Ziya Bünyadov.s.59-60.</ref>
 
Cahan Pəhləvan ölümündən əvvəl öz övladları arasında hakimiyyəti bölüşdürmüşdü. Azərbaycan və Arranın iradəsini oğlu [[Atabəy Əbu Bəkr|Əbu Bəkr]]ə tapşırmış, qardaşı Qızıl Arslanı da onun atabəyi təyin etmişdi. [[Rey]], [[İsfahan]] və Əcəm İraqının idarəsi [[Qutluq İnanc]] ilə [[Əmir Əmiran Ömər]]ə, [[Həmədan]]ı isə [[Atabəy Özbək|Özbəy]]ə vermişdi.<ref>Süleyman Əliyarlı.s.121.</ref> Lakin atabəyin qəfil ölümü onun qoyduğu qayda-qanunu pozdu. Varisi Qızıl Arslan yalnız sultan [[III Toğrul]]<nowiki/>un deyil, eləcə də qardaşının dul arvadı [[İnanc xatun]]<nowiki/>un və onun [[İraq Səlcuqlu dövləti|İraq Səlcuq]] əmirləri arasındakı tərəfdarlarının müqavimətləri ilə üzləşməli oldu.<ref>Azərbaycan tarixi.314-315.</ref><ref>Süleyman Əliyarlı.s.121.</ref>
 
Cahan Pəhləvanın əmrindəki məmlüklər və əmirlər də taxt iddiaçıları arasında üçə bölünmüşdülər. Ordunun böyük bir hissəsi Qızıl Arslanın tərəfində idi. Əmirbar<ref group=q> Ərəbcədən tərcüməsi rəsmi mərasim əmiri. </ref> Mahmud Anasıoğlu, [[Qəzvin ostanı|Qəzvin]] əmiri Nurəddin Qara, [[Nətənz|Natanz]] hakimi Nurəddin Qıran Huvan, [[Rey]] əmiri Siracəddin Qaymaz, Qarac valisi Əbu Duləf, Fərrazin hakimi və Atabəy Pəhləvanın məlikül-ümərası Cəmaləddin Uluq Barbəy Ay-Aba əl-Fərrazin Qızıl Arslanın atabəyliyini dəstəkləyirdilər. Cəmaləddin Ay-Aba, Seyfəddin Rus və Cəmaləddin Öz-Aba [[Qutluq İnanc]] ilə [[Əmir Əmiran Ömər]]<nowiki/>in, İzzəddin Miyak əl-Atabəyi, Qaragöz əl-Atabəyi, Bəşir və Sevinc Aba sultan III Toğrulun tərəfini tuturdular.<ref>Əkbər N.Nəcəf.s.35.</ref>
 
İnanc xatunun narazılığına baxmayaraq, əmirlərin əksəriyyəti belə bir nəticəyə gəldilər ki, Cahan Pəhləvanın varisi məhz Qızıl Arslan olmalıdır. [[1186]]-cı ildə Onlar sədaqətlərini Qızıl Arslana bildirərək, ondan [[Həmədan]]<nowiki/>a gəlməyi və dövlətin idarəsini öhdəsinə götürməyi xahiş edirlər. Sultan III Toğrul da Qızıl Arslanı özünün atabəyi təyin etməyə məcbur oldu. <ref>Azərbaycan tarixi.314</ref>
 
== İstinadlar ==