Ardanış: Redaktələr arasındakı fərq

Nəqliyyat vasitəsi kimi at, ulaq, öküz və at arabalarından (furqondan) istifadə edilib. Öküz arabaları iki və ya dörd təkərli olub. Dördtəkərli arabalarda daha çox yük daşımaq mümkün olub. Hər arabaya boyunduruq vasitəsilə iki öküz qoşulurmuş. Fərdi təsərrüfatlarda, sonradan isə kolxozda XX əsrin 50-ci illərinə qədər öküz və at arabalarından istifadə edilib. Öküz arabaları son dövrlərə qədər saxlanılırdı. Güclü qar yağdıqda, yük avtomobillərinin hərəkəti mümkün olmadıqda xırmandan kəndin başındakı fermalara ot-ələf daşımaq üçün bu arabalardan istifadə edilirdi. Kolxozun altı briqadasının hər birində 50-yə yaxın öküz olub. 1950-1952-ci ilə qədər Göyçə gölü ətrafında münasib quru yolu və sürətli nəqliyyat vasitəsi olmadığı üçün Göyçə gölündə işləyən paroxod nəqliyyat vasitəsi kimi əvəzsiz idi. Yelenovkaya, qəza mərkəzi sayılan Kəvərə, Nərədüzə getmək üçün bərədən istifadə edilib. Qonşu Şorca ərazisində liman yerləşirmiş. Əhali bu limandan geniş surətdə istifadə edib. Üç gəmi işləyirdi. Ən böyük gəmi ikimərtəbəli idi, 200-250 sərnişin götürmək qabiliyyətinə malik idi. Digər iki gəmi isə 50-60 nəfər tuturdu. Yüklər isə barjla daşınırdı. Barj sərnişin gəmisinin arxasına qoşulan mühərriksiz böyük gəmi idi. Həmin barjlardan biri Göyçə gölünün Ardanış körfəzində istifadəsiz olaraq son dövrlərə qədər qalmaqda idi.

 

1. Oqtay Ayvaz oğlu Kərimov

(20 yanvar şəhidi)

9. Hüseynov Arif Qasım oğlu

 

 

1964-cü ildə anadan olub. Arxangelsk vilayətində Ali Partiya məktəbində təhsil alıb. “Novaya zemlya” deyilən ərazidə, keçmiş SSRİ SQ-nin sıralarında xidmət edib. Həmin vaxtlar ağlına gəlməzdi ki, bu ordunun silahından atılan güllənin qurbanına çeviriləcək. Ordudan tərxis olunanda doğulduğu kənddə adi həyatını yaşayırdı. Cəmi iki-üç ildən sonra  valideynləri Bakıya pənah gətirdilər. Oqtay valideynləri ilə birlikdə yaşayırdı. Subay idi. Kim bilir, nə qədər şirin arzuları vardı. Fəqət... Azərbaycan müstəqillik naminə çarpışanda, ermənilərin Azərbaycandan torpaq qoparmaq planlarına qarşı ayağa qalxanda Oqtay Azadlıq meydanındakı mitinqlərdə tez-tez iştirak edirdi. Onda da nə özünün, nə də dost-tanışın ağlına gəlməzdi ki, Azərbaycanın azadlığı yolunda ilk şəhidlərdən biri də Oqtay olacaq. Qismətdən, alın yazısından qaçmaq olmaz. Şəhid oldu Oqtay. 1990-cı ilin 20 yanvarında bu məqama yüksəldi. Cismani ömrünə son qoyulsa da, ölümsüzlük dövrü başlandı Oqtayın. El-obasının ürəyi onun ölümündən məyus olsa da, onun şəhidliyi ilə öyündü. Öyündü ki, Oqtayın ölümü adi ölüm yox, şərəfli bir ölüm oldu.

Topuğundan yaralanan A. Hüseynov müalicəsi tam başa çatmamış yenidən cəbhə bölgəsinə -döyüş yoldaşlarının yanına qayıdır. Bu hadisənin maraqlı bir tarixçəsi var.Telejurnalist, Milli Qəhrəman Çingiz Mustafayevin ölüm xəbərini televiziyadan eşidən Arif  evdəkilərin xəbəri olmadan yaralı vəziyyətdə ön cəbhəyə yola düşüb. 3 iyul 1993-cü ildə həlak olub. Arif Hüseynov Bakıdakı Şəhidlər Xiyabanında- müqəddəs ziyarətgahda uyuyur. 

 

 XX əsrin və bəşəriyyət tarixinin bu günə qədər ən dəhşətli müharibəsinin – İkinci Dünya müharibəsinin yaraları insanların qəlbini hələ də göynətməkdədir. 

 

Ardanışlıların İkinci Dünya müharibəsi illərindəki döyüş yolları araşdırılsa, qürur doğuracaq məqamların üzə çıxacağına əminik. Əminik ki, bu sahəni araşdıran eloğlularımız da tapılacaq.

 

1. Verdiyev Xaliq Tanrıverdi oğlu, 1909-cu ildə anadan olub. 1942-ci il fevralın 2-də orduya çağırılıb. Baş leytenant rütbəsində T-34 tankının komandiri olub. Sonuncu xidmət yeri 513-cü əlahiddə tank polkunun qərargahı olub. 1945-ci ildə Şərqi Prussiyanın Letsen stansiyasında   rota komandirinin texniki xidmət üzrə müavini ilə birlikdə itkin düşüb və həmin il fevralın 2-də adı şəxsi heyətin siyahısından çıxarılıb. Komandanlığa ünvanlanmış “Məxfi” qrifli, 0175 nömrəli məktubda bu barədə məlumat verilir. Bundan əlavə Kalininqrad şəhərindəki “Xatirə kitabı”nın 291-292-ci səhifəsində onun haqqında qısa məlumat vardır. Başqa bir məlumatda isə onun sonuncu xidmət ünvanı 36539-cu səhra poçtu olduğu və 18 mart 1945-ci ildə həlak olduğu bildirilir. Bu məlumat həmin hərbi hissənin mayorunun şahidliyi əsasında tərtib edilib.

 

oğlu

 

1. Abduyev Vəli Ələs

oğlu

53. Abbasov İslam Qurban oğlu

 

'''(1988-ci il)'''