Avanqard (incəsənət): Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Teq: 2017 viki-mətn redaktoru
Teq: 2017 viki-mətn redaktoru
Sətir 45:
F.Qarayevin Sonatası zamanının ən işarəvi əsərlərindəndir. Y.Xolopov keçmişə blits-ekskurs edib [[İkinci dünya müharibəsi]]ndən sonra sovet musiqisinin illər üzrə retrospektivini qurarkən [[1976]]-cı ilə aid əsas hadisələr – Brejnev “durğunluğu”nun çiçəklənməsi, Pyartın tintinnabuli üslubu, Şnitkenin fortepiano kvinteti, Terteryanın Dördüncü simfoniyası, Qubaydulinanın “Qəlbin saatı”, Brejnev rejiminə xidmət göstərməyin nümunəsi – [[12]] saylı “Sovetskaya muzıka” jurnalının nəşri ilə bir sırada F.Qarayevin də Sonatasını qeyd edir.
 
Sonatada bəstəkar bir növ seriya texnikasının imkanlarını tədqiqə məruz qoyur, səsin[[səs]]in daxilinə nüfuz edib, onun obertonlarını üzə çıxarmağa səy göstərir. O, musiqi inkişafını xəttvarı, forma və fəza perspektivi kimi deyil, müxtəlif səs nöqtələrinin aramlı rdıcıllığıardıcıllığı kimi başa düşür. Belə ki, birinci hissədə monodiya puantilist metodların tətbiqi vasitəsilə təcəssüm olunur. Ümumiyyətlə, musiqi fəzasında bir neçə anlığa dondurulub yatırılan,sonra isə başqa registrdə davam etdirilən məxsusi kardioqramvari rəsmi ilə seçilən puantilistik “parçalanmış” faktura “statik problem”in (R.Fərhadov) həllinə xidmət edir. Əsərdə vahid bir [[emosional]] vəziyyətə qərq olmaq niyyəti açıq-aşkar özünü büruzə verir.Nüansların inflyasiyası dövründə bu,çox önəmli keyfiyyətdir. Buradaca bəstəkarın milli musiqi təfəkkürü ilə dərin bağlılığı üzə çıxır. Bəllidir ki, muğamda müəyyən obraz-emosional informasiya başlanğıc rüşeymdən təkan alıb
böyük zaman məsafəsində tədricən açıqlanır. Sonatada belə, ekstensiv inkişaf tipi ilə
rastlaşırıq.