II dövr – XIX əsrin II yarısı və XX əsrin əvvəllərini əhatə edir. XIX əsrin II yarısında immiqrantların sayı ildə 1,3 mln. nəfər təşkil edirdi. Lakin XIX əsrin sonu – XX əsrin əvvəllərində bu göstərici kəskin surətdə artır ([[1900]]-[[1914-cü il]]lərdə 13,4 mln. nəfər). Bəzi illərdə hətta əhalinin ümumi artımının 20-40 %-i immiqrasiya hesabına olur. Bu dövrdə immiqrasiyanın coğrafi tərkibində stabil vəziyyət hökm sürmüşdür. Belə ki, immiqrantlarıln 80-85 %-i [[Avropa]]nı təmsil etmişdir. Lakin Avropadaxili[[Avropa]] daxili subregionlarda ciddi fərqlər olmuşdur. “Köhnə” və “Yeni” immiqrasiya dövrləri ayırırlar. “Köhnə” dövrdə əvvəlcə [[ingilislər]], şotlandlar, sonra [[almanlar]], irlandlar, daha sonra skandinavlar, əsasən isveçlər immiqrantları təşkil etmişlər (İrlandiyadan immiqrasiya [[kartof]] aclığı, Almaniyadan[[Almaniya]]dan isə siyasi-iqtisadi vəziyyətlə bağlı olmuşdur). “Yeni” dövrdə Cənubi və Şərqi Avropa ölkələri (İtaliya, [[Avstriya-Macarıstan]], [[Rusiya]]) üstünlük əldə etdilər. [[1891]]-[[1920-ci illərdəil]]lərdə Cənubi və Şərqi Avropadan[[Avropa]]dan [[ABŞ]]-a “Köhnə” immiqrasiya ölkələrindən 3 dəfə çox əhali getmişdir (əsasən İtaliyadan[[İtaliya]]dan olanlar fərqlənmişdir). Rusiyadan[[Rusiya]]dan immiqrantlar 1900-1910-cu illərdə çoxluq təşkil etmişdir (əsasən [[polyaklar]], [[yəhudilər]], litovlar). Avropadan[[Avropa]]dan sonra immiqrantlar əsasən Kanada və Meksikadan idilər. [[Asiya]] ölkələrindən gələnlər isə cüzi göstəricilərə malik olmuşlar.
