Azərbaycanın daxili suları: Redaktələr arasındakı fərq

[[Su]] hövzələrinin özü-özünü təmizləməsi- [[su]] hövzəsinin üzvi və qismən qeyri-üzvi maddələri zərərsiz birləşmələrə çevirməsi qabiliyyəti. [[Su]] hövzələrinin özü-özünü təmizləməsi fiziki (suspenziya hissəcikərinin çökməsi, [[Buxarlanma|buxarlanma)]]; kimyəvi (maddələrin [[oksigen]] və [[hidrogen]] peroksidlə oksidləşməsi, suda həll olması, [[Hidratlar|hidrantl]]<nowiki/>ara çevrilməsi: kolqulyasiya və çökmə; toksikantların hidrolizi); bioloji (çirklənmiş maddələrin mübadilə prosesinə girməsi, onların parçalanması və ya zəhərsiz formalara keçməsi). Su hövzələrinin özü-özünü təmizləməsi də bütün [[hidrobiontlar]] iştirak edir, əsas rolu isə bakteriyalar, göbələklər, ibtidailər və çoxhüceyrəli [[heyvanlar]]-süzdürücülər oynayır.

Su hövzələrinin sanitariya mühafizəsi-[[İçməli su şəbəkəsi|içməli su]] mənbələrinin çirklənmədən qoruyan qanunverici, təşkilatı və sanitar-texniki tədbirlər sistemi. SHSM barədə ilk dövlət qanunu 19 əsrin 70-ci illərində [[Böyük Britaniya]]<nowiki/>da, 90-cı illərdə isə [[Fransa]]<nowiki/>da həyata keçirilmişdir. Su hövzələrinin sanitariya mühafizəsidə ciddi rejimli və məhdudlaşdırılmış sanitariya mühafizəsi zonası müəyyənləşdirilmişdir. Birinci zonaya su götürülən yer və [[Su kəməri və kanalizasiya (İçərişəhər)|su kəməri]]<nowiki/>nin baş qurğuları aiddir; bura hasara alınır, sahəsi yaşıllaşdırılır, qorunur və tikinti işləri qadağan edilir. İkinci zonaya su təchizatı mənbəyinə təsir göstərə bilən sahə aiddir. Çayın sahili 150-200 m enində yaşıllaşdırılır və sanitariya rejimi gözlənilir. [[Su]] hövzələrinin sanitariya mühafizəsində sanitariya-epidemioloji stansiyalar nəzarət edir.