VI Mehmed: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 10:
İşğal altındakı İstanbuldan vətənin qurtarıla bilməyəcəyini anlayan Sultan Vahidəddin, güvəndiyi komandirləri [[Anadolu]]ya göndərmək istədi. Ancaq onlar, "Dünyaya qarşı hərb edilməz. Bu iş olmaz" deyərək getməyi rədd etdilər. Sultanın qurtuluşun Anadoludan reallaşacağına ümidi tam idi. Özü getməyi düşündü isə də, İngilislər "Əgər Anadoluya keçsən İstanbulu rumlara işğal etdirər, daş üstündə daş buraxmarıq" deyərək maneə törətdilər. Bu səbəbdən bir gün saraya çağırdığı [[Mustafa Kamal Atatürk|Mustafa Kamalı]], "Paşa, indiyə qədər dövlətə çox xidmət etdin. Bunları unudun. Əsl indi edəcəyin xidmət hamısından mühüm ola bilər. Dövləti qurtara bilərsən!" sözlərindən sonra, onu böyük səlahiyyətlərlə Anadoluya göndərdi. Beləcə [[Türkiyə İstiqlaliyyət Müharibəsi]] başlamış oldu.
 
İstiqlaliyyət Müharibəsi Türkiyənin qələbəsilə nəticələndikdən sonra [[Ankara Hökuməti|Türkiyə Böyük Millət Məclisi Hökuməti]] hökuməti [[1 noyabr]] [[1922-ci il]]də xilafət ilə səltənətin ayrıldığını və səltənətin ləğv edildiyini qanun ilə qəbul etdi. Sultan Vahidəddinin adı xütbələrdən çıxarıldı. İstanbul və Anadolu mətbuatında əleyhində yazılar çıxmağa başladı.
 
Sultan [[17 noyabr]] 1922-ci ildə [[Dolmabağça sarayı]]ndan Malaya hərb gəmisi tərəfindən [[Malta]] adasına getdi. Oradan [[Hicaz Krallığı|Hicaz Kralı]] [[Şərif Hüseyn]]in dəvəti ilə [[Məkkə]]yə getdi. Sonra da [[İtaliya]]ya gedərək orada yaşadı. Sultan Vahidəddin, ağrılı və çətinlik içində keçən bir sürgün həyatından sonra, [[16 may]] [[1926-cı il]]də İtaliyada, [[San-Remo]]da vəfat etdi.