Türkiyə İstiqlaliyyət müharibəsi: Redaktələr arasındakı fərq

''Birinci İnönü döyüşü''ndə məğlub olan və [[Bursa]] bölgəsində olan Üçüncü Yunan Qvardiyası, [[Uşak]] bölgəsində olan Birinci Yunan Qvardiyası London Konfransına getmək üçün hazırlanan [[Türk]] nümayəndələri hələ yolda ikən bütün qapıları bağlayaraq, [[Afyonkarahisar]] və [[Əskişəhər]] istiqamətlərindən hücum etdilər. General-mayor [[İsmət İnönü]] rəhbərliyindəki birliklər, qərargah [[Əskişəhər]] olmaqla [[cənub]]dan [[şimal]]a doğru 11, 24 və 61-ci Piyada Divizyaları birinci xəttə, 3-cü Piyada Divizyası və 1-ci Süvari Briqadasını ehtiyatlı bir şəkildə İnönü mövqeyində müdafiə məqsədilə hərəkətə keçirdi. [[Yunan]] ordusu döyüşün ilk dörd günündə çox əhəmiyyətli qələbələr ələ keçirərək 24 mart-da Dumlupınarı, 27 martda [[Afyonkarahisar]]ı ələ keçirdilər. [[Əskişəhər]] istiqamətində hərəkət edən [[Yunanıstan Silahlı Qüvvələri|Yunan ordusu]] isə ''Birinci İnönü döyüşü''ndə istifadə edilən yolla irəliləməkdə davam edirdi. İnönü istiqamətində çatışma 27 martda başladı. [[Yunanıstan Silahlı Qüvvələri|Yunan qüvvələri]] ilk günlərdə əhəmiyyətli hücumlar etməsi nəticəsində [[türk]] qüvvələrinə dəstək məqsədilə [[Türkiyə Böyük Millət Məclisi]]ndə alınan qərarla Məclis Mühafizə Briqadası ilə birikdə Milli Təhlükəsizlik Naziri [[FəvziFevzi Çaxmaq]] cəbhə bölgəsinə yollandı. Mövqelərin mühafizəsində heç zəiflik göstərməyən və əmrləri son dərəcə mükəmməl yerinə yetirən Qərargah rəisi general-mayor [[İsmət İnönü]] keyfiyyətli hücumları nəticəsində [[Yunanıstan Silahlı Qüvvələri|yunan qüvvələri]] geri çəkilmək məcburiyyətində qaldılar. [[Yunanıstan Silahlı Qüvvələri|Yunan ordusu]]nun geri çəkilməsi anında [[Türk]] süvarilərinin onları təqib etməsi nəticəsində çoxlu sayda canlı qüvvə itirdilər. Ancaq [[cənub]] cəbhəsində [[Afyonkarahisar]]ı işğal edən [[Yunanıstan Silahlı Qüvvələri|Yunan qüvvələri]] Çay-Bolvaldin xəttinə qədər irəliləmişdi. Ancaq [[Yunan]] qüvvələri 30 martdaki ikinci hücumlarında da geri çəkilmək məcburiyyətində qaldılar və [[Afyonkarahisar]]dan geri çəkildilər. Geri çəkilən [[Yunanıstan Silahlı Qüvvələri|Yunan ordusu]] [[Türk]] süvariləri tərəfindən Yenişəhər düzənliyində ağır məğlubiyyətə uğradılar.<ref>Sebahattin Selek; Anadolu İhtilali, Ankara, 1968, s.233. Harp Tarihi Vesikalar Dergisi; s.55,Vesika No:1255.</ref> [[Yunanlar]]ın məğlubiyyəti Qərb Cəbhəsi komandanı [[İsmət İnönü]] tərəfindən [[1 aprel]] [[1921]]-ci ildə [[TBMM]] sədri [[Mustafa Kamal Atatürk]] telegrafla bildirdi.<ref>Nutuk, Ankara, 1982, c:2, s.394.</ref><ref>Selahattin ,Türk Kurtuluş Savaşında ikinci inönü Meydan Muharebesi, istanbul, 1933. 90 sayılı Askerî Mecmua'nın eki, s.140, Nutuk, c.2, s.394.</ref>

''Böyük hücum''un ardıyca [[Mudanya barışığı|Mudanya]]da başlayan atəşkəs görüşlərinə [[İsmət İnönü|İsmət paşa]] ''Qərb cəbhəsi'' komandanı olaraq qatıldı. [[Mudanya barışığı]]nın ardından [[İsmət Paşa]] Qərb cəbhəsi komandanlığından ayrılaraq, Xarici İşlər naziri oldu. Qərb cəbhəsi komandanlığını Ümümqoşun Qərərgah Rəisi [[FəvziFevzi Çaxmaq|Fevzi Paşa]] təhvil aldı. [[Lozanna müqaviləsi]]nin imzalanmasından sonra, müharibə ortamı tamamən ortadan qalxdı və [[1 sentyabr]], [[1923]]-cü ildə Qərb cəbhəsi ləğv edildi.<ref name=nedim>{{cite web| last = Atilla | first = Nedim | title = Acıyı tazelemeden unutmamak mümkündür… | url = http://www.egedesonsoz.com/yazar/aciyi-tazelemeden-unutmamak-mumkundur-/10080/ | publisher = Egedensoz.com 9 sentyabr 2016 | accessdate = 11 sentyabr 2016}}</ref>

Şəkil:Commanders of the Independence War (Turkey).JPG|İstiqlaliyyət müharibəsi komandanlarından bəziləri: (I sıra) [[General]] [[Əli Fuad Cəbəsoy]], [[General]] [[Cavad Çobanlı]], [[Ordu Generalı]] [[FəvziFevzi Çaxmaq]], [[General]] [[Kazım Qarabəkir]], [[General]] [[Fəxrəddin Altay]]. (II sıra) [[General]] [[Kazım İnanc]], [[General]] [[Əli Sait Akbaytoğan]], [[General]] [[Cəfər Təyyar Əyilməz]], [[General]] [[İzzəddin Çalışlar]], [[General]] [[Şükrü Naili Gökbərk]].