Kristionas Donelaytis: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 7:
Litva poeziyasında realist şair olan Kristionas Donelaytisin realizminin özünəməxsus cəhətləri çoxdur. "İlin fəsilləri" poemasında ilin dörd fəslini təsvir edən şair təbiətin heyrətamiz löhvələrini yaratmışdır. Müəllif oyanan torpağı, şumlanan və əkilən zəmiləri, biçilən, xırmanda döyülən taxılı, o cümlədən başqa məhsulları: yaz, yay, payız və qışda öz görkəmini dəyişən ölkəni canlandırmışdır.<ref name=":0" />
 
O, hər fəslin xarakterik əlamətlərini göstərmək üçün Litva peyzajını koloritli cəhətləri ilə birlikdə quşları, böcəkləri, heyvanları da təsvir edir. Lakin "İlin fəsilləri" ([[1760]]-[[1770]]) poemasında şairin məqsədi yalnız real peyzaj yaratmaq, Litvanın rəngarəng mənzərələrini təfsilatı ilə canlandırmaqdan ibarət olmamışdır. O, ilin dörd fəslində kəndli əməyini, onun güzəranını, kənd ictimai münasibətlərini, kütlənin dünyagörüşünü, adət-ənənələrini ümumiləşdirmişdir. Peyzaj bu muhitimühiti qabarıq vermək üçün bir növ fon təşkil edir.
 
"Bahar sevincləri" adlanan birinci fəsildə müəllif qış yuxusundan ayılan təbiətin mənzərəsini yaratmışdır: {{sitat|Ucalır göydə günəş, isti oyadır bu yeri,|Dağılır qarlı qışın səltənəti, buzları bax!|Məhv olur şaxtaların yazdığı ilk şah əsəri,|Gün vurur, qar əriyir öz-özünə yox olaraq.|Çöldə isti yel əsir, oxşayır çılpaq düzəni,|İstəyir qarda qalan qış otu da cana gələ.|Meşələr, yoldakı kollar düzəldir qamətini,|Atır qar kürkünü dağlar, təpələr hətta belə.}}