Fəzlullah Nəimi: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 22:
Nəiminin həyatı haqqında mə'lumatlar çox azdır. Bu barədə olan səhih məlumatları da tədqiqatçılar onun özünün və həmfikirlərinin əsərlərindən götürmüşlər.
Məlumdur ki, 1369-cu ildə o, [[İsfahan]]da olmuş, sonra isə [[Məkkə]], [[Nişapur]], [[Xorasan]], [[İraq]], Azərbaycan və [[Orta Asiya]]nı gəzmişdir. Ardıcıllarının hürufi [[Qur'an]]ı kimi müqəddəs saydıqları "Cavidannamə" ("Əbədiyyət kitabı"), yaxud "Cavidani-Kəbir" ("Böyük əbədiyyət kitabı") adlı əsərini Fəzl [[Şirvan]]da həbsxanada qələmə almışdır.
Onun "Növm-namə" əsərində də zəngin biblioqrafik mə'lumatlar var. Burada Nəimi özünün [[Suriya]]dan Orta Asiyaya qədər bütün [[müsəlman dünyası]]na səfərləri, olduğu şəhərlər, tanış olduğu adamlar
Bu dəhşətli yuxu hətta Fəzl [[Teymur]]un əlində ölsə belə, hürufiləri üsyana səsləyir, Fəzlin əbədi diri olduğundan xəbər verirdi: "''Cəmadi-əl-ülya ayında çərşənbə gecəsi Borucerddə belə bir yuxu gördüm ki, bir axsaq adam bir nəfəri ardımca göndərib ki, məni e'dama aparsın... mən gördüm ki, o, aparıb məni öldürdü, ancaq onu da gördüm ki, mən sağam. Düzdür. Doğrudur.''" O, həmçinin Fəzlin "oyanış" tarixçəsini, öz tə'limini necə yaydığını da təsvir edir. Bir [[dərviş]] son nəfəsində Fəzli yanına çağırıb, artıq dünyanı onun tə'limi barədə xəbərdar etmək vaxtının çatdığını söyləyir. Fəzl bundan sonra doqquz ardıcılını başına yığıb, indiyə qədər hamıdan gizli saxladığı tə'limini onlara açıqlayır. Bunlardan dördü ona daha yaxın idi.
|