Rus-yapon müharibəsi: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur Teqlər: Mobil redaktə Mobil veb redaktə |
Redaktənin izahı yoxdur Teqlər: Mobil redaktə Mobil veb redaktə |
||
Sətir 3:
'''Rus-yapon müharibəsi''' ({{lang-ja|日露戦争}} ''niti ro-senso''; [[9 fevral]] [[1904]] — [[5 sentyabr]] [[1905]]) – Rusiya və Yaponiya arasında [[Koreya]] və [[Mancuriya]] üzərində nəzarət üstündə baş vermişdir.
XX əsrin əvvəllərində Rusiya və Avropa dövlətlərinin Uzaq Şərqdəki maraqları [[
İmperator [[II
Lakin Rusiya hakimiyyət dairələrində böyük ümid edirdilər ki, Rusiyanın əzəməti qorxusu Yaponiyanı birbaşa hücuma keçməkdən çəkindirəcəkdir.
[[1867]]-[[1868]]-ci illərdəki burjua inqilabının natamamlığı nəticəsində Yaponiyada daxili bazarın son dərəcə məhdud olması işğalçılıq meyllərini gücləndirmişdi. Hakim dairələr yapon kapitalizminin təşəkkülündən doğan daxili ziddiyətləri özgə torpaqlara təcavüz etmək yolu ilə həll etməyə çalışırdılar.
Yaponiyanın müstəmləkə təcavüzünün ilk hədəflərindən biri Koreya olmuşdur. XIX əsrin axırlarında Çini birlikdə istismar etmək və onu "nüfuz dairələrinə" bölmək üçün ilk addımı İngiltərə və ABŞ-ın köməyi ilə Yaponiya atdı. Koreya uğrunda mübarizə [[1894]]-[[1895]]-ci illərdə Çin-Yaponiya müharibəsinə səbəb oldu. [[1895]]-ci ilin aprelində Çinlə Yaponiya arasında imzalanmış Smonsek müqaviləsinə görə Çin Koreyanın müstəqilliyini tanıdı, Tayvan və Lyaodun Yaponiyaya verildi. Çin böyük məbləğdə təzminat ödəməli oldu. Yaponiya ilə müharibədə məğlubiyyət Çinin müstəmləkəçi dövlətlər arasında bölüşdürülməsi prosesini sürətləndirdi. ABŞ Çinin müstəmləkəçi dövlətlər tərəfindən bölüşdürülməsi prosesindən kənarda qalmaq istəmirdi. [[ABŞ]] dövlət katibi C.M.Hey [[1899]]-cu ildə verdiyi notada "açıq qapı" adlandırılan doktrinanı elan etdi. Doktrinanın mahiyyəti bundan ibarət idi ki, ölkələr Çinin ayrı-ayrı regionları və portları ilə artıq müqavilə
[[1902]]-ci ildə bütün [[Avropa]] dövlətləri Heyin təklifini qəbul etdilər.
XX əsrin əvvəllərində Rusiyada kapitalizmin inkişafı xeyli sürətlənmişdi. Burada kapitalizm təhkimçi mülkədarların tədricən burjua təsərrüfatçısına çevrilməsi yolu ilə inkişaf edirdi. Bu isə kəndlilərin əsas kütləsinin uzun müddət mülkədar asılılığından saxlanmasına səbəb olurdu.
Sənayeçilər iri fabrik – zavodlar inşa etdirir, dəmiryolu tikintisi coşqun surətlə genişlənir, banklar və səhmdar cəmiyyətləri artırdı.
Rusiyada sindikatlar sayca üstünlüyə malik idilər. [[1902]]-[[1907]]-ci illərdə burada "Truboprokat" , "Prodamet" ,"Qvozd" , "Prodauqol" və s. inhisarlar meydana gəlmişdir. İnhisarlarla sıx əlaqədə olan iri banklar ölkədə həlledici rol oynamağa başlamışdılar.
XX əsrin əvvəllərində ölkədə ictimai-siyasi proseslər dərinləşməyə başlamışdı. Burjua –liberal
XX əsrin başlanğıcında Yaponiya iqtisadi cəhətdən Avropanın digər böyük dövlətlərindən və ABŞ-dan hələ geridə qalmaqda idi.
[[1900]]-[[1903]]-cu illərin dünya iqtisadi böhranı ölkədə kapitalın və istehsalın təmərküzləşməsi prosesini sürətləndirmişdi.
Yaponiya inhisarlarının səciyyəvi cəhətlərindən biri ondan ibarət idi ki, onlar sələmçi-ticarət kapitalı əsasında yaranaraq inkişaf etmişdilər. Bu isə inhisarların quruluşunda və fəaliyətində yarımfeodal üsullarının hökm sürməsi ilə müşaiət edilirdi.
1904-cü ilin fevralın 5-də Yaponiya xarici işlər naziri Cyutaro Komuro Peterburqdakı səfirə teleqraf göndərdi ki, "bu mənasız,boş danışıqları qurtarsın" və Rusiya ilə diplomatik danışıqları kəssin.
6 fevral 1904-cü ildə artıq Yaponiya ilə Rusiya arasında diplomatik əlaqələr kəsildi. 2 gün sonra fevralın 8-dən 9-na keçən gecə Yaponiya müharibə elan etmədən Rusiyaya qarşı hərbi əməliyatlara başladı. Yaponlar Port-Artur və Çemulpo hərbi dəniz bazalarına hücum etdi.
ABŞ və İngiltərə Yaponiyanın Rusiyaya qarşı müharibəyə başlamasında maraqlı idi və ona iqtisadi yardım göstərirdi. Rusiyaya isə Fransa kömək edirdi. Almaniya bildirirdi ki, Rusiya-Yaponiya müharibəsinə qarışmayacaq. Eyni zamanda Almaniya Uzaq Şərqdə müharibənin başlanmasını razılıqla qarşıladı. Almaniya bildirdi ki, Avstriya-Macarıstan Balkanlarda Rusiyanın mənafeləri üçün təhlükə yaratmayacaq.
Yaponiya müharibəyə işğalçılıq məqsədilə başladığını gizlətmirdi. 1904-cü ilin əvvəlində Yaponiyanın Rusiyaya qarşı müharibəyə başlaması üçün əlverişli şərait yaranmışdı. İngiltərə Türkiyədən tələb etmişdi ki, Qara dəniz boğazlarından Rusiyanın gəmilərini buraxmasın. 1904-cü ildə ABŞ və İngiltərə Yaponiyaya 6%-lə 110 milyon dollar kredit vermişdi. Yaponiya hökuməti krediti gömrük hesabına qaytarmalı idi. 1905-ci ilin martında ABŞ və İngiltərə Yaponiyaya 4,5%-lə 150 milyon dollar kredit verdi ki, Yaponiya bunu tütün satışından əldə etdiyi gəlirlər hesabına qaytarmalı idi. Yaponiyanın hərbi xərclərinin 40%-i xarici yardıma əsaslanırdı.
ABŞ və İngiltərə üçün rus-yapon müharibəsi böyük gəlir mənbəyi idi. ABŞ Rusiyanın siyasətini Uzaq Şərqdə öz mənafeləri üçün əsas təhlükə mənbəyi sayırdı. Lakin mənafe ümumiliyi ABŞ-la İngiltərə arasında ziddiyətləri aradan qaldırmadı. Yaponiyanın siyasəti də ABŞ-ın Uzaq Şərqdəki mənafeləri üçün təhlükə yaradırdı. İngiltərə bitərəf olduğunu bildirdi. Fransa isə Uzaq Şərqdə müharibəyə qoşulmaq,xüsusilə İngiltərəyə qarşı hərbi əməliyatlara başlamaq istəmirdi. Lakin yapon diplomatiyası Rusiya ilə [[Almaniya]] arasında münasibətlərin kəskinləşməsinə nail olmadı. Ona görə Rusiya hökuməti Yaponiya ilə müharibə zamanı ölkənin qərb sərhədlərinin təhlükəsizliyi üçün narahat deyildi.▼
Bu qanlı savaşlardan '''[[Rusiya İmperiyası]]'''
''31458 ölü; 146032 yaralı'';
'''[[Yaponiya imperiyası|Yaponiya İmperatorluğu]]''' isə
''47387 ölü; 173425 yaralı'' ilə çıxdı.
Müharibə Rusiyanın Mancuriyadan qoşunlarını çəkməsini bildirən bir müqaviləyə əməl etməməsi ilə başladı. Yaponlar bunu bəhanə edib [[fevral]] ayının 9-da gözlənilmədən Lyoyandakı rus əsgərlərinə hücum etdilər və bununla da Rus-yapon savaşı başladı. [[1891]]-[[1903]]-cü illər arasında tikilmiş Trans-Sibir dəmiryolu Rusiyanın Mancuriyadakı hərbi birliklərinə silah və əsgəri yardım etmək üçün hələ də yetərsiz idi. Digər yandan rus komandanlığının bacarıqsızlığı bu müharibədə əvvəlcə Lyaoyan müharibəsinin (avqust 1904-cü il) daha sonra isə Mukden dəniz müharibəsinin (fevral-mart 1905-ci il) uduzulmasıyla nəticələndi.
1905-ci ilin may ayında baş verən Susima dəniz müharibəsində də rus eskadrası tamamilə məhv edildi. Həmçinin 1904-cü ilin may ayından mühasirə də olan Port-Artur qalası həmin ilin dekabr ayında yaponlar tərəfindən ələ keçirildi. Susima dəniz müharibəsində Yaponiya admiralı Toqo Heihaçironun rəhbərlik etdiyi yapon donanmasının rus donanmasına yardım etmək üçün 1904-cü ilin oktyabr ayından Rusiyanın Baltik dənizi sahillərinin Liepaja limanından Admiral Z.P.Rojestvenskinin rəhbərliyi altında yola çıxmış və Vladivostoka gəlmək üçün çox uzun bir yol gəlmiş Rus Baltik Filosunu məhv etməsi ilə Rusiya donanması tamamilə məhv edilmişdi. Bu məğlubiyyətdən sonra Rusiya çarı II Nikolay Yaponiya İmperatorluğu ilə danışıqlara başlamaq qərarına gəldi.
ABŞ prezidenti Teodor Ruzveltin səyləriylə
▲ABŞ və İngiltərə üçün rus-yapon müharibəsi böyük gəlir mənbəyi idi.ABŞ Rusiyanın siyasətini Uzaq Şərqdə öz mənafeləri üçün əsas təhlükə mənbəyi sayırdı.Lakin mənafe ümumiliyi ABŞ-la İngiltərə arasında ziddiyətləri aradan qaldırmadı.Yaponiyanın siyasəti də ABŞ-ın Uzaq Şərqdəki mənafeləri üçün təhlükə yaradırdı.İngiltərə bitərəf olduğunu bildirdi.Fransa isə Uzaq Şərqdə müharibəyə qoşulmaq,xüsusilə İngiltərəyə qarşı hərbi əməliyatlara başlamaq istəmirdi.Lakin yapon diplomatiyası Rusiya ilə Almaniya arasında münasibətlərin kəskinləşməsinə nail olmadı.Ona görə Rusiya hökuməti Yaponiya ilə müharibə zamanı ölkənin qərb sərhədlərinin təhlükəsizliyi üçün narahat deyildi.
▲Bu qanlı savaşlardan Rusiya İmperiyası 31458ölü;146032 yaralı; Yaponiya İmperatorluğu isə 47387ölü;173425 yaralı ilə çıxdı.Bundan əlavə bu müharibədə 20000 çinli öldü.12128 insan Rusiya tərəfdən,27192 insan isə Yaponiya tərəfdən xəstəliklər nəticəsində həyatını itirib bu müharibədə.
▲Müharibə Rusiyanın Mancuriyadan qoşunlarını çəkməsini bildirən bir müqaviləyə əməl etməməsi ilə başladı.Yaponlar bunu bəhanə edib fevral ayının 9-da gözlənilmədən Lyoyandakı rus əsgərlərinə hücum etdilər və bununla da Rus-yapon savaşı başladı.1891-1903-cü illər arasında tikilmiş Trans-Sibir dəmiryolu Rusiyanın Mancuriyadakı hərbi birliklərinə silah və əsgəri yardım etmək üçün hələ də yetərsiz idi.Digər yandan rus komandanlığının bacarıqsızlığı bu müharibədə əvvəlcə Lyaoyan müharibəsinin(avqust 1904-cü il) daha sonra isə Mukden dəniz müharibəsinin(fevral-mart 1905-ci il)uduzulmasıyla nəticələndi. 1905-ci ilin mayında ayında baş verən Susima dəniz müharibəsində də rus eskadrası tamamilə məhv edildi.Həmçinin 1904-cü ilin may ayından mühasirə də olan Port-Artur qalası həmin ilin dekabr ayında yaponlar tərəfindən ələ keçirildi.Susima dəniz müharibəsində Yaponiya admiralı Toqo Heihaçironun rəhbərlik etdiyi yapon donanmasının rus donanmasına yardım etmək üçün 1904-cü ilin oktyabr ayından Rusiyanın Baltik dənizi sahillərinin Liepaja limanından Admiral Z.P.Rojestvenskinin rəhbərliyi altında yola çıxmış və Vladivostoka gəlmək üçün çox uzun bir yol gəlmiş Rus Baltik Filosunu məhv etməsi ilə Rusiya donanması tamamilə məhv edilmişdi.Bu məğlubiyyətdən sonra Rusiya çarı II Nikolay Yaponiya İmperatorluğu ilə danışıqlara başlamaq qərarına gəldi.
▲ABŞ prezidenti Teodor Ruzveltin səyləriylə 9avqust-5sentyabr arasında ABŞ-ın New-Hampshire ştatının Portsmut şəhərində sülh müqaviləsi bağlandı.Bu müqaviləyə əsasən Rusiya
1) Yaponiya İmperatorluğu tərəfindən Koreyanın işğalını təsdiqləyirdi;
2)Lyaodun yarımadasını və Port-Artur qalasını Yaponiya İmperatorluğuna verirdi;
3) Saxalin adasının cənub hissəsi və Kiril adalarını Yaponiya İmperatorluğuna verirdi.
Bununla belə Rusiya İmperiyası Mancuriyanın şimalını yenə əlində saxlamağı bacardı.
|