Fərhad İsrafilov: Redaktələr arasındakı fərq

{{cquote|Evdə zarafatla soruşdum - “gedim?” Dedilər get. 14 yaşım vardı. Məktəb yoldaşımla kinostudiyanı axtarıb tapdıq. İçəridə çox uşaq var idi. Əslində seçiləcəyimə inanmırdım. Sırada dayanmışdıq. Seçənlər gəlib baxdılar. Biri məni gözaltı etdi. O da kinostudiyanın keçmiş direktoru Xamis Muradov idi. X. Muradov həm də filmin ikinci rejissoru idi. Yaxınlaşıb bütün məlumatları götürdülər. Dedilər get, çağıracağıq. Bir müddət sonra çağırıb şəkillərimi çəkdilər. Sonra da film çəkilişləri başladı. Orda epizodik rol oynasam da, kino karyeramın əsası belə qoyuldu. 1970-ci ildə mənə uğur gətirən “7 oğul istərəm” fiminin seçimlərinə çağırıldım. Orda da alternativlər çox idi. 30 nəfərə yaxın uşağın içindən seçildim. Qəqəni obrazı mənim kinodaki vizit kartım oldu. Məktəbdə də məşhurluğum artmışdı. Qızlar məktub yazırdılar, mən də cavabsız qoyurdum (gülür). Amma o obraza görə məktəbi 14 ilə bitirdim.

Yaxşı oxuyurdum, elə olmasaydı Moskvada universitetə qəbul ola bilməzdim. Filmə görə uzun saç saxlayırdım. Məktəbin direktoru deyirdi, saçını qırxdır. Başa sala bilmirdim ki, mən filmə çəkilirəm, olmaz. Bu hala görə çox hörmətli adamlar Yusif Səmədoğlu, Xəyyam Mirzəzadə, Tofiq Tağızadə, Həsənağa Turabov, Şahmar Ələkbərov 3 dəfə onun evinə getdi. Amma direktor dediyindən dönmədi. Çox prinsipial adam idi. Səkkizinci sinfi qurtarandan sonra, məni yenidən səkkizinci sinfə keçirdi. Mən də imtina etdim. Getdim fəhlə gənclər məktəbinə. Gecə məktəbi idi. Məktəbi bitirən il Moskva Kinematoqrafiya İnistitutundan aktyor Yevgeni Matveyev gəlmişdi. Burada öz kursuna 14 nəfəri qəbul etdi. Mən də onlardan biri idim. Kurs yoldaşlarım Həmidə Ömərova, Sona Mikayılova, Ömür Nağıyev, Vilayət Əliyev və Ötkəm İsgəndərov olub.}}