Gəncə müqaviləsi: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 1:
{{iş gedir}}
'''Gəncə müqaviləsi''' — 1735-ci il martın 10-da [[Səfəvilər dövləti]] və [[Rusiya]] arasında bağlanan müqavilə.
==Müqavilənin imzalandığı siyasi şərait==
Sətir 8 ⟶ 7:
Müqavilənin "Başlanğıc" adlanan hissəsində qeyd olunurdu ki, hərçənd Rəştdə hər iki tərəfdən bağlanmış müqavilədə qərara alınıb, qalan şəhərlər, Bakı və
Dərbənd Rusiyanın hökmranlığı altında о vaxta qədər ola bilər ki, İran dövləti bütün növ düşmənlərindən təmizlənsin. Lakin Bütün Rusiya imperatoru həzrətləri İran dövlətinə sadiq ehtiram göstərdiyindən və onu əvvəlki iqtidarına qaytarmaq üçün ən yaxşı yol hazırlamağı, yaxındakılara və uzaqdakılara göstərməyi lazım bilir ki, Rusiya imperiyası İrandan heç bir şey əldə etməyə səy göstərməməsinin, təkcə özünün Monarx alicənablığı və mərhəməti ilə Bakı və [[Dərbənd|Dərbəndi]] onların torpaqları və kəndləri ilə əvvəlki kimi İrana vaxtından əvvəl qaytarmağa lütv edəcək və zaman imkan verən kimi Rusiya qoşunları yuxarıda göstərilən yerlərdən çıxarılacaq. Razılığa görə Bakı şəhəri qəzalarla iki həftə ərzində, Dərbənd şəhəri qəzalar və ona aid yerlərlə keçmiş sərhədinə qədər iki ay ərzində bu müqavilə bağlanan tarixdən boşaldılacaq, əgər şərait imkan versə daha yaxın vaxta boşaldılacaq. Şamxal və Urmiya məxsus Dağıstan və b. yerlər keçmişdəki kimi İran dövlətinə кеçəcək. <ref name=":0">{{cite book|first=Yaqub |last=Mahmudov |authorlink= |title=AZƏRBAYCAN BEYNƏLXALQ MÜNASİBƏTLƏR VƏ DİPLOMATİYA TARİXİ DÖVLƏTLƏRARASI MÜQAVİLƏLƏR VƏ DİGƏR XARİCİ SİYASƏT AKTLARI |year=2009 |location=Bakı|publisher= |url= |ref=harv}}</ref>
 
===I maddə===
Müqavilənin I maddəsində Rusiya imperiyası tərəfindən göstərilən dostluq və lütfkarlıq müqabilində İran dövləti Rusiya imperiyası ilə əbədi dostluq ittifaqında olmağı, Rusiyanın dostlarına dost, düşmənlərinə düşmən münasibətində olmağı vəd edirdi. Yüksək saraylardan birinə qarşı hər hansı dövlət müharibə edərdisə, hər iki saray bu dövlətə qarşı müharibə başlamalı, bütün hallarda bir-birinə yardım etməli idi. Bakı və Dərbənd heç bir şəkildə başqa dövlətlərə, xüsusən düşmənlərə verilməməli, onlardan İran dövləti tərkibində saxlanılmasına səy göstərilməli idi. Adı çəkilən şəhərlərin əhalisindən bütün Rusiya imperatoru həzrətlərinə xidmətdə və Rusiya imperiyasının təbəəliyində olanlar İran dövlətinə sədaqətsizlikdə təqsirləndirib və əziyyət verilə bilməzdi. Dərbənddə olan xristian qanunlu gürcü monastrı toxunulmaz qalmalı, xidmət həyata keçirilməsinə icazə verilməli idi. <ref name=":0" />