'''Nəsrəddin şah Qacar''' (tam adı: ''Nasirəddin şah Məhəmməd şah oğlu Qovanlı-Qacar'') - [[İran]] şahı. 17 İyul 1831də Təbriz yaxınlığındakı Kuhnemîr'deKuhnemirdə Anadananadan olmuşduolmuşdur. Atası Qacar Xanədanının üçüncü hökmdarı Məhəmməd Mirzə Şah, anası yenə Qacar xanədanına mənsub Məlik Cihan (Mehd-i Ulya) Xatundur. Beş yaşında vəliəhd təyin edilən Nəsrəddin şah 1847də əmisinin yerinə Azərbaycan qubernatoru oldu. Atasının vəfatından sonra Mirza taki Xanın dəstəyi Təbrizdə hökmdar elan edildi. Oktyabr 1848-ci ildə Təbrizdən paytaxt Tehrana gedən Nəsirəddin şahın ilk icraatı Mirza taki Xanı Atabəyləri-i əzəm ünvanıyla sadaret mövqesinə gətirmək oldu. Taki Xanın üsyan və qarışıqlıqlar içində çalxalanan ölkədə mərkəzi nüfuzu hakim qılmağı bacararaq Şahın gücünü artırdı, Digər tərəfdən Nasirəddin Şah Hive və Buxara Hanlığına Reallaşdırdığı səfərlərdə qazandığı uğurlardan sonra Nəsrəddin şah özünü Nadir Şah, Napolyon və Böyük Petro kimi böyük hökmdarlarla eyni səviyyədə görməyə başladı. Ancaq Herat'ın ələ keçirilməsinə istiqamətli əsgəri hərəkatın, müstəmləkəsi Hindistan ilə İran və Rusiya arasında tampon bir ölkə yaratmaq istəyən İngiltərə tərəfindən maneə törədilməsi Nəsirəddin Şahı güc vəziyyətdə buraxdı. Şəhər İngilislərin əlindədir. Şah, İngiltərə ilə 4 Mart 1857də edilən Paris sülh müqaviləsi ilə Əfqanıstanı tanımanı və Herat üzərindəki haqqlarından imtina etməyi qəbul etdi.
