|1991-ci ilin oktyabr ayında Azərbaycan Milli Ordusunun yaradılması ilə bağlı fərman veriləndə mən ilk yaradılan "Şıxov Briqadası"nın zabiti olmuşam. Taqım və bölük komandiri vəzifəsindən qərargah rəisi vəzifəsinə qədər yüksəlmişəm. Bizim bölük könüllülərdən ibarət idi, olduqca vətənpərvər insanlar toplaşmışdı. Hətta o zaman bir məktəb direktoru öz işini atıb Milli Orduya yazılmışdı. Daşaltı əməliyyatına qədər bizim bir neçə uğurlu döyüş əməliyyatımız olmuşdu. Hara gedirdiksə, alnıaçıq üzüağ qayıdırdıq. Yəni döyüşdə təcrübəsiz deyildik. Daşaltı isə mənim ikinci döyüşüm idi. 1991-ci il dekabrın 31-dən 1 yanvara keçən gecə keçmiş Şaumyan rayonunda 5 erməni postunu götürmüşdük. F.Rzaquliyev Daşaltıda qəhrəmanlıq göstərən döyüş yoldaşlarını sayğı ilə xatırlayır: “Cəfərov Zaur Qubadan olan özünü son gülləsi ilə vurmuşdu. Rəhmətlik Riad Əhmədovun əfqan döyüşçülərdən ibarət dəstəsi də böyük şücaət göstərdilər. Daşaltıya göndəriləndə bizə deyilmişdi ki, guya kənd alınıb, biz də əsgərlərimizə köməyə gedirik. Ancaq təsəvvür edin, kəndə girdik, bizi ermənilər qarşıladılar, başımıza güllə, mərmi yağdırmağa başladılar. Biz ”Qaraj" deyilən bir yerə çəkilərək döyüşdük deyə, erməni xeyli tələfat verdi, özümüz də tam məhv olmaqdan qurtulduq. Həlak olan hərbçilərimizin 77-si bizim briqadadan olmaqla ümumi 90 nəfər itki verdik". F.Rzaquliyev deyir ki, döyüşdən sağ çıxanlar əsasən onun rəhbərlik etdiyi taqımın üzvləri olub: “Bizdən yaralanan çox oldu, Qəhrəmanov Qəhrəman var idi - hansı ki, o, döyüşə qatılmalı deyildi, hardansa silah alıb bizə qoşulmuşdu, o həlak oldu.
Keçmiş döyüşçü Daşaltı uğursuzluğunun günahının bələdçilərin satqın və xain olmasında olduğu barədə fikirlərə fərqli reaksiyası var: “O vaxt Rəhim Qazıyev müdafiə naziri olmaq istəyirdi, Tacəddin Mehdiyev isə özünü nazir kimi sübut etməyə çalışırdı. Deyirlər bələdçilər satqın oldu, şəxsən mən bunu hiss etmədim. Hətta bir bələdçimiz yaralandı. Bu mənada mən satqınların olduğunu deyə bilmərəm.
