Səməd bəy Mehmandarov: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Xudadat bəy Məlik-Aslanov
Sətir 65:
 
[[Şəkil:Кабинет министров Азербайджанской Республики IV-го правительственного состава.jpg|thumb|Dekabr 1919
[[Aslan bəy Səfikürdski]], [[AslanXudadat bəy QardaşovMəlik-Aslanov]], [[Səməd bəy Mehmandarov]], [[Nəsib bəy Yusifbəyli]], [[Məmməd Yusif Cəfərov]], [[Rəşid xan Qaplanov]], [[Ağa Əminov]], [[MəmmədhəsənCamo bəy Hacınski]], [[Nəriman bəy Nərimanbəyli]]|left|332x332px|alt=]]
 
[[1918]]-ci il noyabrın 17-də Müttəfiq dövlətlər adından Bakıya daxil olan ingilis qoşunlarının komandanlığı Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti hərbi qüvvələrinin, o cümlədən Hərbi Nazirliyin Bakıdan çıxarılmasını tələb etdi. Bununla əlaqədar, nazirlik [[Gəncə]]yə köçürüldü və [[1919]]-cu ilin ortalarına kimi orada fəaliyyət göstərdi. Paytaxtdan ayrı düşmək qarşıda dayanan mürəkkəb vəzifələrin həllinin operativliyinə təsir göstərsə də, Mehmandarovun işgüzarlığı, ətrafına topladığı zabitlərin və generalların iş kefiyyətlərindən məqsədyönlü istifadə etməsi mövcud çətinliklərin həllində bir dinamiklik yaratdı. Kadrlarla işlərin düzgün qurulması Mehmandarovun hərbi nazir kimi uğurlu fəaliyyətini şərtləndirən başlıca amillərdən biri idi. Böyük etimad, yüksək tələbkarlıq və daimi qayğı [[Əliağa Şıxlinski]], [[Məhəmməd bəy Sulkeviç|Məmməd bəy Sulkeviç]], [[Həbib bəy Səlimov]], [[İbrahim ağa Usubov]], [[İbrahim Vəkilov|İbrahim bəy Vəkilov]], [[Cavad bəy Şıxlinski]], [[Əbdülhəmid bəy Qaytabaşı]], [[Teymur bəy Novruzov]] və onlarca digər generalın və yüksək rütbəli milli zabitlərin təşəbbüskar fəaliyyətinə geniş meydan açdı. Zabit kadrlarının sayının artırılmasını Mehmandarov ordu quruculuğunun milli zəmin üzərində təkmilləşdirilməsinin mühüm şərti sayırdı. Məhz onun təşəbbüsü ilə Gəncə hərbi məktəbinin bazasında əvvəlcə Praporşiklər məktəbi, sonra isə Hərbiyyə məktəbi açıldı. Eyni zamanda, İstehkamçılar məktəbi, Hərbi dəmiryolçular məktəbi, Şuşa hərbi-feldşer məktəbi fəaliyyətə başladı<ref>[[Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Ensiklopediyası]]. II cild. Bakı 2005. s. 179</ref>.