Riyaziyyatçı: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 8:
Praktikada rast gəlinən və müəyyən alqoritmik xarakterə malik olan bütün sahələrdə, o cümlədən tarix, sosiologiya, psixologiya, tibb, dilçilik, idmanda,...riyaziyyatın tətbiqi ilə bir çox uğurlar qazanılmışdır. "Riyaziyyatın bu sahədə tətbiqi yoxdur" ifadəsi tez-tez öz qüvvəsini itirir, riyaziyyat elminin dəqiq tətbiq sahələrinin həddlərini göstərmək çətindir.
Riyaziyyatçı dərəcəsini [[ali məktəb]]də təhsil yolu ilə almaq mümkündür. [[Universitet]]lərdə bu iki pilləlı sistemdə həyata keçirilir. Birinci pillədə riyaziyyat üzrə [[Bakalavr]] (4 illik təhsil), ikinci pillədə isə [[Magistr]] (iki illik daha ixtisaslaşmış və tədqiqata meylli təhsil) dərəcələrinə yiyələnmək olur. Əlbəttə ki, riyaziyyat zrə alim olmaq, ciddi tədqiqatlara baş vurmaq üçün PhD dərəcəsi (Azərbaycanda [[elmlər namizədi]] və [[elmlər doktoru]]) almaq zəruridir.
Orta əsrlərdə İslam dünyasında riyaziyyat yüksək inkişaf dərəcəsinə çatmışdı. Evklid həndəsəsi və qeyri-Evklid həndəsəsinə yol açan paralellik postulatı, triqonometriya, cəbri tənliklərin (xüsusilə kvadrat və kub tənliklərin) həlli, sferik həndəsə və riyaziyyatın astronomiyaya tətbiqi, onluq kəsrlərin kəşfi, funksiya və limit anlayışlarının inkişafı [[Yaxın Şərq]] də vüsət tapmışdı. Marağa rəsədxanasının təşkilatçısı və rəhbəri Mühəmməd ibn Mühəmməd ibn Həsən [[Nəsirəddin Tusi]] (1201-1274) elm aləmində tək öz zəmanəsinin deyil, bütün dövrlərin ən böyük riyaziyyatçı və astronomlarından biri olaraq qəbul edilmişdir.
14-cü əsrdən başlayaraq İslam dünyasında, o cümlədən Azərbaycanda riyaziyyat sahəsində kəşf və tədqiqatlar zəiflədi. 16-cı əsrdə Avropa riyaziyyatçıları və astronomları ön sıraya çıxdılar.
Yüksək ixtisaslı riyaziyyatçıların yetişməsi Azərbaycanda yalnız Sövet dövrünün 30-cu illərində özünü göstərməyə başladı. [[İbrahim İbrahimov]], [[Zahid Xəlilov]], [[Əşrəf Hüseynov]] rus riyaziyyat məktəbini görən ilk riyaziyyatçılar oldular. 50-ci illərdə Azərbaycan riyaziyyatçıları kəmiyyət və keyfiyyətcə artmağa başladılar. 70-ci illər Azərbaycanda Riyaziyyatın geniş vüsət tapdığı, riyazi mədəniyyətin inkişaf etdiyi bir dövr hesab olunur. 80-ci illərdə mühüm uğurlar olsa da, müəyyən geriləmə də müşahidə olunurdu.
[[Məcid Rəsulov]], [[Məqsud Cavadov]], [[Qoşqar Əhmədov]], [[Cəlal Allahverdiyev]], [[Mirabbas Qasımov]], [[Arif Babayev]], [[Sasun Yaqubov]], [[Abbas Əzimov]], [[Hamlet İsayev]] ([[Hamlet İsaxanlı]]), [[Fərhad Hüseynov]], [[Hüseyn Hüseynov]], [[Oqtay Vəliyev]] və başqa Azərbaycan riyaziyyatçıları Sovet İttifaqında və Qərbdə qiymətləndirilən elmi nəticələr aldılar.
Müasir dövr Azərbaycan riyaziyyat məktəbi böhran vəziyyətindədir.
[[Kateqoriya:Riyaziyyatçılar|*]]
|