Səfəvi-Osmanlı müharibəsi (1578–1590): Redaktələr arasındakı fərq

o, Osmanlı ordusunun Şirvana hücumana qədər Şirvanda yaşamışdı.''”<ref>{{harvnb|Oqtay Əfəndiyev|2007|pp=170-171}}</ref><ref>{{harvnb|Süleyman Əliyarlı|1996|p=397}}</ref>

 

 

Osmanlı sultanı [[III Murad]] (1574-1585) Səfəvilərlə müharibəyə ciddi hazırlıq görmüşdü. O, ortodoksal islamın ([[Sünnilər|sünni]]<nowiki/>liyin) “dönük şiələrə” qarşı sınaqdan çıxmış “cihad” şüarından yenidən istifadə etdi. Sultan tərəfindən qızışdırılan kürdlərin qızılbaşlar əleyhinə üsyanı və [[Şirvan]]<nowiki/>dakı üsyanlar bir məqsədin müxtəlif vasitələri idi. Türk qoşunlarının sərkərdəsi Mustafa Lələ paşa [[Ərzurum]]<nowiki/>da yüz minlik qoşun topladı. Öz qüvvələrinə arxayın olmayan [[Osmanlı İmperiyası|Osmanlı]] Türkiyəsi vassalı olan Krım xanı Məhəmməd Gəraydan (1577-1584) tatar qoşunlarının bu yürüşdə iştirak etməsini tələb etdi. Bundan əlavə, [[Dağıstan]]ın feodal hakimlərinə, o cümlədən Kumık və Qaytaq hakimi Çitlav Şamxala, Tabasaran hakimi Qazi Salehə və avar hakimi Toca Laz Bürhanəddinə əmr edilmişdi ki, Osmanlı Türkiyəsinin Gürcüstanı və Şirvanı istila etməsinə yardım göstərmək üçün öz qoşunlarını hazır vəziyyətə gətirsinlər. Osmanlı sultanı Mustafa Lələ paşanın başçılığı altında yüz minlik qoşunu Gürcüstana yolladı. Dağıstan hakimləri (Kumık və Qaytaq, Tabasaran və Avar) isə Şirvanın işğalına hərbi yardım göstərmək barədə sultandan sərəncam almışdılar.<ref name=":1">{{cite book|first=Oqtay|last=Əfəndiyev|authorlink=|title=Azərbaycan Səfəvilər dövləti|year=2007|location=Bakı|publisher=Şərq-Qərb|url=|ref=harv}}</ref>