|
"Əhsənüt-təvarix" əsərində [[Ağqoyunlu]] dövlətinin sədri Qazı Isa "sədarət mənsəbi və dini işlər vəzifəsinin sahibi" adlandırılır, lakin bir müddət sədrlik edən bu şəxsin dövlətdə "ixtiyar sahibi" sayılan və vəkil olan Sufi Xəlil Mosullunun fərmanı ilə öldürülməsi sədarət vəzifəsinin dövlətdə hələ o qədər də möhkəm mövqe tutmadığını göstərir.
Yeri gəlmişkən, sədr Qazı Isaİsa və onun səlahiyyətləri barədə bir neçə söz: Məşhur tarixçi [[Fəzlullah ibn Ruzbehan Xunci]] öz tarixi kitabında XV yüzilin II yarısında Ağqoyunlu dövlətinin quruluşu və dövlət başçılarının siyasi fəaliyyətləri barədə olduqca faydalı məlumatlar vermişdir. Onun "Tarixi-aləmarayı Əmini" adlı əsəri Uzun Həsən Ağqoyunlunun ölümündən sonrakı hadisələri, xüsusən Sultan Yaqubun (hakimiyyət illəri: [[1478]]-[[1492]]) həyat və fəaliyyətlərini ətraflı işıqlandırır, dövrün ictimai-iqtisadi məsələlərini qabarıq verir. Fəzullah Xuncinin məşhur Ağqoyunlu sədri barədə dediklərindən bir neçə cümləni misal gətirmək maraqlı olardı. Müəllif yazır: "Qazı İsa sədrin Yaqub xan dövlətinin təməlinin qoyulmasında əvəzsiz iştirakı olmuşdur. Bütün vəzifə sahiblərinin təyinatı və işdən çıxarılmalarında onun sözü halledici idi. Hakimiyyətin cilovu tamamilə onun əlində idi… Qazı öz dərəcəsinin əhəmiyyətini olduqca qaldırdı. Onun razılığı olmadan heç bir dini, yaxud dövlət işi həll oluna bilməzdi. Əlahəzrətin (Sultan Yaqubun – Ə.Ç.) ona münasibətini görən adamların heç biri, heç bir məsələni əvvəlcə qazıya təqdim etmədən həll edə bilməzdi. Buna görə də bütün şahzadələr, əmirlər, qazilər, vəzirlər və əyanlar tamamilə ondan asılı idilər. Zəngin və məşhur adamlar onu salamlamaq, ya da diqqətinə yetməkdən ötrü onun qapısı önündə yığılıb gözləyirdilər. O, nəfsani fəzilətlərə bəzənən bir adam idi və dinin möhkəmlənməsi yolunda nə hökmdarlardan, nə də fırıldaqçı adamlardan (mütəqəllib) qorxub çəkinmirdi. O, Peyğəmbərin din bağçasını bəzəmək istəyirdi. Onun ən əsas məqsədi [[Çingiz xan]] yasalarının (qanunlarının) qaranlıq pərdəsi altında gizlənən mülkü işləri (ümüri-mülki) qaydaya salmaq idi. Həqiqətən də din çiçəkləndi, qazının məsləhəti ilə üləmalar və ləyaqət sahibləri 1000 tümən və daha artıq məbləğ pul ilə mükafatlandırıldılar ki, əlahəzrət həmin pulu onlara soyurqal şəklində verirdi… Bu hal 894-cu ilin səfər ayının başlanğıcına qədər (yanvar 1489) davam etdi və Qaraağac qışlağında qazının hakimiyyəti təxminən hökmdarın səlahiyyətinə yaxınlaşdı".
Hörməti ilə bərabər əldə etdiyi güc və məqam üçün doğru
şəxs olmadığı bir çox kəsim tərəfindən dartışılmış daha da irəli
gedilərək şikayətlərə səbəb olmuşdur. Xüsusilə əvvəllərdə Türkman üləmanın təpkisi ilə qarşı qarşıya qalmışdır. Türkman üləmasından 30-40 məvali Sultan Yaqubun yanına gedərək “Biz
Farsi bilməsüz, sədr olan Qazı İsa Türki bilməz” deyərək Qazı
İsa əs-Səvacinin Türkcə bilməməsindən dolayı vəzifədən çıxarılmasını istemişdilər. Ancaq Qazı əs-Səvaci sarayda təsirli
və sayğınlığı olan Gülşəninin dəstəyi ilə yanına Türkcə bilən
katib verilərək vəzifəyə təyin edilmişdir<ref>Muhyî-yi, Gülşenî, Menâkıb-ı İbrâhim-i Gülşenî, haz. Mustafa Koç, Eyyüp Tanrıverdi, Bilnet Matbaacılık, İstanbul, 2014. s.82</ref>.
== Reformasiyası ==
| 