Mühərrik yağları: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 8:
 
== Tarix ==
Dünyada ən birinci mühərrik yağı 1873-cü ildə amerikalı həkim Con Ellis tərəfindən patentləşdirilmişdi. Ellis xam neftin xassələrini tibbi məqsədlər üçün tədqiq edərkən xam neftin yaxşı yağlayıcı xassələrə malik olduğunu aşkar etmişdi. Ellis eksperimental mayeni buxar mühərriyinin ilişmiş qapağına tökmüş və nəticədə qapaqlar daha rahat hərəkət etməyə başlamış və Con Ellis dünyada ilk mühərrik yağı brendini - '''Valvoline''' qeydiyyatdan keçirmişdir.
 
== Mühərrik yağlarına qoyulan ümumi tələblər ==
Sətir 26:
 
== Mühərrik yağlarının kimyəvi tərkibi üzrə təsnifatı ==
Kimyəvi tərkibinə görə bütün yağlar iki böyük qrupa bölünür: mineral və sintetik. Ancaq 1999-2003-cü illərdə "sintetik" sözünün mənası bir qədər dəyişdi və indi sintetik mühərrik yağı - mineral yağın kimyəvi emalı vasitəsilə alınır və ya kimyəvi yolla sintez olunurdu. Yarısintetik yağlar - mineral və sintetik mühərrik yağlarının qarışığıdır.
Baza mühərrik yağı tərkibində aşqar olmayan mühərrik yağıdır. Bütün baza mühərrik yağları aşağıdakı qruplara bölünür:
 
*I – neftin həlledicilər vasitəsilə selektiv təmizlənməsi və parafinsizləşdirilməsi üsulu ilə alınmış baza yağları (adi mineral yağlar);
*II – tərkibində az miqdarda aromatik birləşmələr və parafinlər olan yüksək oksidləşdirici sabitliyə malik yüksək dərəcədə təmiz baza yağları (hidrotəmizləmə keçmiş yağlar - təkmilləşdirilmiş mineral yağlar);
*III - katalitik hidrokrekinq vasitəsilə alınmış yüksək özlülük indeksli baza yağları;
*IV – polialphaolefinlər (PAO) əsasında sintetik baza yağları;
*V - əvvəlki qruplara daxil olmayan digər baza yağları (mürəkkəb efirlər, qlikollar və s.).
 
Müasir baza yağlarının əksəriyyəti bir neçə baza yağı qrupları və aşqar paketlərinin qarışığı əsasında hazırlanır, bu da ayrı-ayrı qrupların nöqsanlarını aradan qaldırmağa imkan verir.
 
== Təsnifatı ==
=== Tarixi ===
Əvvəllər bütün [[mühərrik yağları]] –qatqısız təmiz [[mineral yağlar]] idi, və istehlakçı üçün yağın özlülüyünü bilmək kifayət idi ki ,onun xüsusiyyətlərini və hansı bir mühərrikdə tətbiq olunmasını bilsin. Buna görə də bu təsnifatdan müvəffəqiyyətlə istifadə olunurdu və faktiki olaraq XX əsrin gədər yeganə təsnifat kimi tətbiq edilirdi. Lakin [[İkinci Dünya müharibəsi]] [[neft kimyası]]<nowiki/>nın inkişafına, xüsusilə də sütrtkü materiallarının kimyasına güclü təkan verdi. Müharibə dövründən qalmış ağır yük avtonəqliyyatında geniş tətbiq olunan müasir gücləndirilmiş dizel mühərrikləri üçün daha mükəmməl və xüsusi yağlar tələb olunurdu. Motor yağlarının istehsalında aşqarlardan geniş istifadə edilməsi yağ bazarlarına ilkin sintetik əsaslı yağların çıxarılmasına səbəb oldu Bütün bunlar, mühərrik yağlarının təsnifatına yenidən baxılmasını tələb etdi.
=== SAE təsnifatı ===
Motor yağlarının birinci təsnifatı SAE ( ing. [[“Society of American Engeneeres”]]) 1911 ildə Amerikanın avtomobil mühəndislərinin cəmiyyəti tərəfindən təqdim edilib. Bu təsnifat üzrə yağlar özlülükdən asılı olaraq bir neçə kateqoriyalara bölünür. SAE təsnifatı hal-hazırda da istifadə olunmaqdadır.
( [[)]]
( https://az.wikipedia.org/wiki/)
=== APİ təsnifatı ===
1947-ci ildə Amerika Neft İnstitutu (American Petroleum İnstitute, APİ) öz təsnifatını irəli sürdü.Bu təsnifat üzrə yağlar mühərriyin konstruksiya və istismar şəraitindən asılı olaraq üç kateqoriyaya (Grades) bölündü: Reqular (“adi”), Premium (“yüksək keyfiyyətli”) və Heavy duty HD (ağır iş şəraiti üçün).
Regular kateqoriyalı yağlar – gucləndirilməmiş və zəif gücləndirilmiş köhnə model mühərriklərində istifadə edilən aşqarsız adi mineral yağlar idi.
Premium kateqoriyalı yağlar - tərkibində yeyilməyə və oksidləşməyə qarşı aşqarlar olduğu üçün yağın mühafizəedici xassələrini yaxşılaşdırıb və müasir yüksək gücləndirilmiş mühərriklərdə istifadəsi zamanı yağdəyişmə müddətinin uzaldılmasına imkan yaradırdı.
Heavy Duty HD yağları - ağır iş şəraitində istismar edilən mühərriklər üçün nəzərdə tutulurdu, və tərkibində yeyilməyə və oksidləşməyə qarşı aşqarlardan əlavə yuyucu (detergentlər) – motorda çöküntü əmələ gəlməsinin və dispersedici (dispersantlar) yağda yaranan kirlənmənin çökməsinin qarşısını alan - aşqarlar da var idi.
Sonralar Super Heavy Duty (xüsusi ağır iş şəraiti üçün) kateqoriyalı - tərkibində yüksək qatılıqda yuyucu aşqarları olan və itiyerişli dizel mühərriklərində istifadə üşün nəzərdə tutulan - yağlar təqdim edildi.
1969-1970-ci illərdə APİ, ASTM və SAE tərəfindən təmamilə yeni təsnifat sistemi işlənib hazırlandı. Hal-hazırda bu sistemdən qismən istifadə olunur. Yeni təsnifatın əsas prinsipi - yağların iş şəraitinə görə kateqoriyalara bölünməsindən imtina edilməsi idi. Belə ki, müasir mühərriklərin modernləşməsi yeni, daha yüksək kateqoriyalı yağların istifadəsinə təkan verdi. Yeni yağların adlarında əlifba sırası ilə hərflər qoyulurdu və avtomobilin istehsalı ilindən asılı idi. Məsələn, 1968-1972-ci il istehsalı olan benzin mühərrikli avtomobillər üçün SC kateqoriyasından aşağı olmayan yağlar tövsiyə edilirdi.
1972-ci ildə təsnifata yeni SE kateqoriyası daxil edildi. Bu kateqoriyalı yağlar xüsusən 70-ci illərdə ABŞ-da istehsal edilən, sürtkü yağlarına daha sərt tələblər qoyan yuxarıvallı mühərriklər üçün idi (ГОСТ üzrə keçmiş SSRİ-nin «Г» qrup yağlarının analoqudur).
Amerika istehsalçıları tərəfindən daha mükəmməl konstruksiyalı motorlarına keçidi, havaya zəhərli tullantılarının buraxılmasına qoyulan tələblərin sərtləşdirilməsi və yağ dəyişmə intervalının 15000 milə (24 000 &nbsp;km) qədər yüksəldilməsi ilə əlaqədar 1979-1980-cı illərdə motor yağlarının təsnifatına növbəti SF və enerjiqənaətli yeni Long Life kateqoriyalı yağlar daxil edildi. 2017-ci ilin vəziyyətinə görə SJ, SL, SM və SN kateqoriyalar aktualdır.
Hal-hazırda SA-SH kateqoriyaları yağlar texniki cəhətdən köhnəlmiş sayıldığı üçün, APİ onların keyfiyyətinə də zəmanət verə bilmir.
 
=== ESCS təsnifatı ===
1952-ci ildə APİ ilə ASTM İnternational ([[American Society for Testing and Materials]]) əməkdaşlığı ilə motor yağlarının yeni ESCS - Engine Service Classification System təsnifatı qəbul edildi. Bu təsnifatda ilk olaraq “yağın istismar kateqoriyası” (Service Category ), və həmçinin yağların benzin və dizel mühərrikləri üçün bölünməsi qəbul edildi.
Benzin mühərrikləri üçün yağlar - ML, MM və MS kateqoriyalı yağlardır.
ML(L - light) kateqoriyalı yağlar - yüngül gücləndirilmiş, çöküntü əmələ gəlməsinə az meylli olan motorlarda,
MM (M -Medium) – mülayim və sərt iş rejimində işləyən, karterində yüksək temperatur olan, çöküntü əmələ gəlməsinə və diyircəklərin korroziyasına meylli olan mühərriklərdə,
MS (S-Severe ) – konstruksiya xüsusiyyətlərinə əsasən sürtkü yağlara əlavə tələblər qoyan mühərriklərdə istifadəsi üçün nəzərdə tutulurdu.
Dizel mühərrikləri üçün yağlar - DG, DM və DS kateqoriyalı yağlardır.
Dizel yağları eyni qaydada təsnif edilirdi.
1955 və 1960-cı illərdə bu təsnifat üzrə yağlara qoyulan tələblərə yenidən baxıldı və dəqiqləşdirildi. Bundan əlavə 1958, 1964 və 1968-ci illərdə yüksək MS kateqoriyalı yağlar üçün yeni standart və sınaq üsulları qəbul edildi.
Lakin 50-60 illərdə texnikanın inkişafı, mühərriklərin konstruksiyalarında gedən inkişaf, yağlar üçün yeni təsnifatının yaranmasını zəruri etdi. 1969-1970-ci illərdə APİ, ASTM və SAE tərəfindən motor yağları üçün tamamilə yeni təsnifat işlənib hazırlandı. Yeni təsnifatın əsas prinsiplərindən biri kateqoriyaların ləğv edilməsi və müasir mühərriklərdə istifadəsi üçün nəzərdə tutulan və daha sərt tələblərə uyğun olan yeni nəsl yüksək kateqoriyalı sürtkü yağları idi ki, onların adlarında əlifba sırası ilə hərflər qoyulurdu. Bu təsnifat üzrə bütün motor yağları “servis” (S) – benzin və “kommersiya”(C) – dizellər motorları üçün təsnifatlandırıldı.(o dövrdə ABŞ-da yalnız yük maşınlarında və digər kommersiya nəqliyyatında istifadə olunurdu). Belə ki, əvvəlcədən yağlar üçün 8 kateqoriya nəzərdə tutulmuşdur: bunlardan dördü benzin - SA, SB, SC və SD, dördü dizellər üçün - CA, CB, CC və CD.
S
* A kateqoriyalı yağlar – aşqarsız olub, köhnə ML yağlarına uyğun “yüngül şəraitdə istismar üçün”, və 1920-1940-cı illərdə isrehsal olunan motorlar üçün nəzərdə tutulurdu.
* SB kateqoriyalı yağlar - aşqarlı olub MM yağlarına uyğun və 1960-cı illərə qədər istehsal olunan motorlar üçün idi.
* SS və SD kateqoriyalı yağlar – 1964 və 1968-cı illərin redaksiyası üzrə MC və SD yağlarına uyğun, və o dövrün ən müasir mühərrikləri, yəni 1967-ci ildən əvvəl və sonra istehsal edilən mühərriklər üçün nəzərdə tutulurdu.
 
=== İLSAC təsnifatı ===
1992-ci ildə İLSAC ([[İnternational Lubricant Standartization and Approval Commitee]] -Sürtkü yağlarının sertifikasiya və standartlaşdırması üzrə beynəlxalq komitə) özünə məxsus təsnifatını təklif etdi. Bu təsnifat APİ təsnifatı ilə paralel olaraq yenilənirdi. İLSAC üzrə təsnifatlandırılan yağların kateqoriyaları (GF-1-dən GF-5 qədər) bütövlükdə APİ –dən SH və sonrakı kateqoriyalarla analoji olmaqla bərabər ekoloji və enerjiyə qənaət baxımından daha sərt tələblər qoyurdu. 2016-cı ildə nəzərdə tutulan CF-6 kateqoriyasının qəbul edilməsi yeni yağlara təzə metodikaların hazır olunamaması səbəbindən 2018-ci ilə keçirildi. Bu təsnifat əsas etibarilə Amerika və Yaponiya istehsalçıları tərəfindən tətbiq edilir.
=== ACEA təsnifatı ===
1996-cı ildə ACEA ([[Association des Constructeurs Européens d’Automobiles]]- Avropa Avtomobil İstehsalçıları Birliyi) tərəfindən yeni versiyada hazırlanmış, motor yağları üçün birinci standart işıq üzü qördü və yeni redaksiyalarda 1998, 1999, 2002, 2004, 2007, 2008, 2010, 2012 və 2016- cı illərdə istehsalçı və istehlakçılara təqdim edildi. Bu təsnifat üzrə tətbiq sahəsindən asılı olaraq yağlar bir neçə qrupa bölündü: A/B – benzin və dizel mühərrikləri üçün adi yağlar; C- katalitik neytrallaşdırıcılara uyğun yağlar; E – yüksək yüklənmiş ağır iş şəraitində işləyən dizellər üçün yağlar. Təsnifatda xüsusi diqqət Euro ailəsinin avropa ekoloji standartlarına uyğun olunmasına verilir.
=== JASO təsnifatı ===
1998-ci ildə JASO ([[Japanese Automotive Standards Organization]] – Avtomobil Sənayesi sahəsində standartlar üzrə Yapon təşkilatı) tərəfindən 4-taktlı motosikl mühərrikləri üçün JASO T 903 standartı qəbul edildi.