Qalvanometr: Redaktələr arasındakı fərq

[[Şəkil:Galvanometer scheme.png|right|thumb|300px|Qalvanometrin işləmə sxemi]]

 

Sabit və dəyişən cərəyan qalvanometrləri var. XIX əsrin 20-ci illərində yaradılmış ilk qalvanometrlərin iş prinsipi maqnitoelektrik hadisəsinə əsaslanmışdı. [[1881]]-ci ildə fransız alimi [[J.A.d'Arsonval]] mütəhərrik sarğaclı qalvanometr yaratdı. Bu qalvanometrdə mütəhərrik element sabit maqnit sahəsində yerləşdirilmiş cərəyanlı naqil idi. Ölçmə üsuluna görə qalvanometr əqrəbli və güzgülü olur. Qalvanometrin işi məxsusi rəqslərin dövrü və həssaslığı ilə xarakterizə edilir. Məxsusi rəqslərinin dövrü 20—40 san olan qalvanometr ballistik qalvanometr adlanır və qısa müddətli (2 san-yə qədər) impulsları ölçür. Dəyişən cərəyanı ölçmək üçün vibrasiyalı (5 khs-ə qədər tezliklərdə) qalvanometrdən və termoqalvanometrdən (5 khs-dən yüksək tezliklərdə) istifadə edilir. Müasir sabit cərəyan qalvanometrləri təqribi 5•10⁻¹¹ A [[cərəyan şiddəti]]ni və 5•10⁻⁸ V [[Gərginlik (elektrik)|gərginliyi]] ölçür. Qalvanometrlər elektrik dövrəsində cərəyan və gərginliyin olmamasını göstərən sıfır indikatorları kimi daha çox işlədilir.