Suxoy Su-24: Redaktələr arasındakı fərq

[[1961]]-ci ildə Suxoy Su-7b nin xidmətə daxil olma səbəbi Suxoyun hər bir hava şəraitində nöqtə hava hücumlarını dəstəkləyəcək bir model inkişaf etdirmək ehtiyacından yaranmışdı.<ref name="sukhoi"/> S-28 və S-32 üzərində aparılan ilkin araşdırmalar [[Su-7]] dizaynının bu vəzifə üçün lazımlı bütün avionik sistemləri daşımaq üçün çox aşağı olduğunu ortaya qoydu. [[OKB-794]] konstruktor bürosuna yeni təyyarənin əsasını təşkil edən Puma kod adlı inkişaf etmiş bir naviqasiya/hücum sistemi yaratmaq tapşırıldı. 1962 və 1963-cü ildə Suxoy 2 ədəd Tumansky R-21 F-300 turboreaktiv mühərrikiylə təchiz edilmiş, 2 pilotlu bir S-6 prototipini istehsal etdi. Prototip araşdırıldı ancaq Puma avadanlığının inkişaf etdirilməsi istiqamətində əskikliklərdən ötəri hər hansı bir sifariş verilmədi. 1964-ci ildə Suxoy S-58 M üzərində işə başladı. Təyyarənin Suxoy [[Su-15]] önləmə təyyarəsinin bir modifikasiyası olması düşünülməkdə idi. Eyni dövrdə aktuallaşan [[Sovet Hava Qüvvələri]]nin tələbləri qısa uçuş zolaqlarına enmə-qalxma qabiliyətinə ({{langDil-en|short take-off and landing(STOL)}}) sahib bir alçaq hündürlükdə hücum təyyarəsi tələbini doğurdu. Tələb olunan əhəmiyyətli bir xüsusiyyət düşmən hava müdafiə sistemlərini keçə bilmək üçün uzun müddət ərzində alçaq hündürlükdə səsdən yüksək sürətlə uçabilmə qabiliyyəti idi. Bu ehtiyaclara cavab verə bilmək üçün təyyarənin naviqasiya üçün 2 ədəd Tumansky R-27F-300 forsaj turboreaktiv və STOL qabiliyyəti üçün 4 ədəd Kolesov RD-36-25 turboreaktiv istifadə etməsi müəyyən edilirdi. Böyük Orion radar antennası geniş bir ön kəsiyi tələb etdiyindən pilot kresloları yan-yana yerləşdirildi. 6 motorlu dizaynı test etmək üçün ilk Su-15 prototipini S-58VD uçan laboratoriyasına çevrilib 1966-1969 illəri arasında uçuruldu.