Kubizm: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
k tənzimləmə |
|||
Sətir 1:
'''Kubizm''' ({{
==Tarixi==
Sətir 6:
==Kiçik kublar==
Kubizm sözü Jorj Brakın bir rəsm əsərini görən incəsənət tənqidçisi Lui Vokselin bu rəsm əsəri üçün "kiçik kublar" ifadəsini işlətməsi ilə meydana çıxmışdır. Bir yanlışlıq nəticəsində meydana çıxan bu termin Jorj Brak və [[Pablo Pikasso]]nun həmin dövrdə bir-birinə çox bənzəyən ilk kubist əsərlərini ifadə etmək üçün işlənmişdir. Hər iki rəssam həcmləri bir-birinə daxil olan portretlər, naturmortlar və mənzərələr çəkirdi. Onlar iki ölçülü olan rəsmdə təbiətdə üç ölçülü olan cismlərin təsvirini çəkməyin yollarını axtarırdılar. Bu yeni bir problem deyildi, amma o dövrə qədər üç ölçülü görüntü perspektiv vasitəsi ilə yaradılırdı.
[[Pablo Pikasso]] və Jorj Brak əvvəlcə bu metoddan imtina etdilər. Onlar təsvirləri rəsmin üzərində pilləvarı şəkildə bir-birinin üzərində sıralayaraq təsvir edirdilər. Dayandığımız mövqeyi dəyişdirmədən cisimlərə baxdıqda onun ancaq bir üzünü görmək mümkündür. Kubistlər isə təsvirlərində cismi bir neçə istiqamətdən (öndən, arxadan, sağdan, soldan) görürmüş kimi təsvir edirlər.
[[1911]]-ci il qədər Jorj Brak və [[Pablo Pikasso]]nun üslubları daha da mürəkkəbləşdi. Belə ki, artıq onların nəyi təsvir etdiyini başa düşmək olduqca çətinləşmişdi. Hər iki rəssam o dövrdə [[Avropa]]nın fərqli incəsənət mərkəzlərində yaranmaqda olan mücərrəd incəsənətə çox yaxınlaşmışdı.
Kubistlər təsvirlərini təkmilləşdirərkən reallığı tamamilə özünəməxsus şəkildə rəssamlığa daxil etmək məqsədini güdürdülər. Rəssamlığa tamamilə yad olan maddələri (kağız, qəzet parçaları, kibrit çöpləri) rəsmlərinə yapışdırmağa başladılar. Hətta boyalara qum da qarışdırırdılar. Bütün bu yeniliklər çağdaş rəssamlıqda geniş yayılsa da, o dövrə qədər heç görülməmişdi. Kubistlər bunu həm reallıqla əlaqələrini itirmədiklərini göstərmək, həm də rəsmdə imtiyazlı bir maddə olmadığını vurğulamaq, əsərlərin digər maddələrlə də ərsəyə gətirilə biləcəyini göstərmək üçün etmişdilər. Kubistlər üçün əsas olan əsərlərin tutarlı bir kompozisiya təşkil etməsi idi.
Kubistlər cismi formalaşdıran əsas cizgilərin təsvirini azaltdılar və onları kompozisiyalarında ilk görünüşdən bu cisimləri xatırlamağa kömək edəcək formalarla əvəzlədilər. Məsələn bir gitaranı təsvir etmək üçün tellər və əyri, kamança üçün üzərindəki dəliklər, butulka üçün isə sadəcə onun boyun hissəsini təsvir etməklə kifayətlənirdilər.
Kubizmin incəsənət fəlsəfəsi müxtəlif zamanlarda müxtəlif yerlərdə baş verən hadisələri eyni zamanda və yerdə təsəvvür edərək təsvir etməkdən ibarət idi. Necə ki, kubistlərin rəsm əsərlərində qarmaqarışıq görüntülərə və dağınıq sözlərə rast gəlmək mümkündür.
Kubistlər əsərlərində gözün müxtəlif istiqamətlərdə görə biləcəyi təsvirləri həndəsi şəkildə ifadə etməyə çalışırdılar. Bu üslubda çəkilən rəsm əsərlərinə kubik rəsmlər deyilir. Kubizmin bünovrəsini uzaqlıq və cisimlərin həcmi qanunu təşkil edirdi. Bu cərəyana mənsub olanlar rəsmdə əsas olanın, dəyişməyənin ardınca getdikləri düşüncəsini müdafiə edirlər. Onlar belə hesab edir ki, mövzunun təkcə görünən tərəflərini yox, həm də görünməyən tərəflərini təsvir etmək lazımdır.
Bu cərəyana mənsub olan ədəbiyyatçıların məqsədi isə duyğularla hadisələri bir-birinə qarışdırmaq, ayrı-ayrı yerlərdə baş verən hadisələri birlikdə qəbul etməkdi. Bu səbəbdən də kubistlərin əsərləri olduqca qarışıqdır.
| |||