Məhəmməd: Redaktələr arasındakı fərq

 

=== Hicrətdən əvvəlki axrıncı illəri ===

Məhəmmədin arvadı [[Xədicə]] və əmisi [[Əbu Talib]] 619-cu ildə vəfat etdilər; bu il "kədər ili" olaraq da bilinir. [[Əbu Talib]]<nowiki/>in ölümü ilə birlikdə [[Bəni Haşim]] klanının rəhbərliyinə Məhəmmədin qatı düşmanı olan [[Əbu Ləhəb]] keçdi. Tezliklə Əbu Ləhəb klanın Məhəmmədi mühafizəsini ləğv etdi. Beləliklə Məhəmməd təhlükəyə düşdü; klan mühafizəsinin ləğv edilməsi onun öldürülməyi vəziyyətində qan qisasının alına bilməyəcəyi mənasına gəlirdi. Məhəmməd daha sonra Ərəbistandaki mühüm şəhərlərdən olan Təif şəhərini ziyarət və bir mühafizəçi tapmağa çalışdı, ancaq səyi uğursuz oldu və onun daha çox fiziki təhlükəyə atdı. Məhəmməd Məkkəyə qayıtmaq məcburiyyətində qaldı. Mütim ibn Abdi adlı Məkkəli bir şəxsin (Bəni Nöhvəl klanının mühafizəsi) təşəbbüsü ilə Məhəmməd doğma şəhərinə təhlükəsiz bir şəkildə qayıda bildi.

 

==== Məkkə ilə konflikt ====

{{Əsas|Uhud döyüşü}}

 

Məkkəlilər məğlubiyyətlərinin qisasını almaqda istəkli idilər. İqtisadi rifahı təmin etmək üçün Məkkəlilər Bədr döyüşündə azaldılmış olan nüfuzlarını yenidən qazanmalı idilər. bundan sonraki aylarda Məkkəlilər mədinəyə pusqu komandaları göndərirkən, Məhəmməd Məkkə ilə müttəfiq qəbilələrə qarşı səfərlər həyata keçirdi və basqınçıları [[Məkkə]] karvanlarına yolladı. [[Əbu Süfyan|Əbu Sufyan]] 3000 nəfərlik ordu yığdı və Mədinəyə hücum üçün yola çıxdı.

 

==== Mədinənin mühasirəsi ====

{{Əsas|Xəndək döyüşü}}

Sürgündəki Bəni Nadir qəbiləsinin köməyi ilə Qureyş hərbi lideri Əbu Sufyan 10 000 nəfərlik ordu yığdı. Məhəmmədin təxminən 3000 nəfərlik bir qüvvə hazırladı və o dövrdə [[Ərəbistan yarımadası|Ərəbistan]]<nowiki/>da bilinməyən bir müdafiə forması mənimsədi; müsəlmanlar Mədinənin süvari hücumuna açıq qalan yerində xəndək qazdılar. Bu fikir islamı qəbul etmiş, miliyyətcə fars olan [[Salman Farsi]]<nowiki/>yə istinad edilir. Mədinənin mühasirəsi 627-ci il 31 mart tarixində başladı və iki həftə dəvam etdi. Əbu Sufyanın dəstəsi istehkam üçün hazırlıqsız idi və effektsiz mühasirə sonrasında koalisiya evə dönməyə qərar verdi. Quranda bu müharibə əhzab sürəsinin 9–27 ayətlərində müzakirə edilir. Döyüş zamanı Məkkənin cənubundaki Bəni Qüreyzə qəbiləsi Məhəmmədə qarşı isyan etmək üçün Məkkəli qüvvələrlə danışıqlara girişdi. Uzun müddət davam edən danışıqlardan sonra, qismən Məhəmmədin keşikçiləri tərəfindən təxribat cəhdlərinə görə heç bir razılığa gəlinmədi. Koalisiyanın geri çəkilməsindən sonra, müsəlmanlar Banu Qurayzanı xəyanətdə ittiham etdilər və onları 25 gün onların qalalarını mühasirəyə aldılar. Bəni Qureyza axırda təslim oldu; İbn İşaqa görə, qadınlar və uşaqlar kölələşdirilmiş, islamı qəbul edən bir neçə adamdan başqa qalanlarının başları kəsilmişdi. Valid N.Ərafat və Bərəkət Əhməd İşaqın rəvayətini müzakirə etmişlər. Ərafat hesab edir ki, İşaqın hadisədən 100 il sonra bəhs edən yəhudi mənbələri bu açıqlama ilə yəhudi tarixində əvvəllər baş vermiş qətliyamların xatirələrini birləşdirdi; o, qeyd edir ki, İbn İşaq müasiri Malik ibn Ənas tərəfindən etibarsız tarixçi və İbn Həcər tərəfindən isə "qəribə heykayələr"in nəql edicisi olaraq hesab edilirdi.Əhməd iddia edir ki, bəzi qəbilələrin bir hissəsi öldürülüb, bəzi döyüşcülərin isə bir hissəsi əsr götürülmüşdü. Vat Ərəfatın arqumentlərini "tamami ilə inandırıcı" olmadığını hesab edərkən, Meir C.Kister Əhməd və Ərəfatın arqumentlərinin təzad təşkil etdiyini hesab edir.