Azərbaycan aşıq sənəti: Redaktələr arasındakı fərq

Azərbaycan aşıq sənəti çox dərin tarixi kökləri olan və yüzilliklər boyu keçilən inkişaf yolunun məntiqi məhsuludur. Ən qədim dövrlərdən indiyədək saz-söz sənəti daşıyıcıları ozan, uzan, varsaq, dədə, qam, ata və bir-çox başqa adlarla tanınmışlar. Öz yaradıcılıq fəaliyyətində onlar tarixi hadisələri və gündəlik həyatı nəsil, tayfa və xalqın tarixi yaddaşına çevirməklə kifayətlənməyərək, müdrik məsləhətçi, el ağsaqqalı, əski inam biliciləri kimi çıxış etmişlər.

 

Azərbaycan xalq ədəbiyyatının ən qədim yazılı abidəsi olan [[Kitabi-Dədə Qorqud]], XI-XII əsrlərdə aid edilir.<ref>[http://journal.oraltradition.org/files/articles/16ii/Rinchindorji.pdf Rinchindorji. "Mongolian-Turkic Epics: Typological Formation and Development" / Institute of Ethnic Literature, Chinese Academy of Social Sciences, Trans. by Naran Bilik, Oral Tradition, 16/2, 2001, p. 381]</ref> Əsərin ilk nüsxəsinə XIX əsrin əvvəllərində [[Almaniya]]da [[Drezden kitabxanası]]nda təsadüf edilmişdir.<ref name="ditz">{{cite web|title=“DƏDƏ QORQUD DASTANLARI”|url=http://dede.musigi-dunya.az/d/dede_qorqud_dastan.html|website=dede.musigi-dunya.az|publisher=dede.musigi-dunya.az|accessdate=8 may 2016}}</ref> Həmin kitabxananın kataloqunu tərtib edən Fleyşer əlyazmasının üstündə olan bir qeydə əsaslanaraq əsəri [[XVI əsr]] kataloquna daxil etmişdir.<ref name="ditz"/> [[1815]]-ci ildə şərqşünas [[Henrix Fridrix fon Dits]] həmin əlyazmasının üzünü çıxardaraq [[Berlin kitabxanası]]na gətirmiş və “[[Təpəgöz]]” boyunu da [[alman dili]]nə tərcüməsilə birlikdə nəşr etmişdir.<ref name="ditz"/>