Məmmədəli Vəlixanlı: Redaktələr arasındakı fərq

== Səhnə fəaliyyəti ==

1920-ci ildə Milli Dram Teatrının xor heyətinə işə qəbul olunub. Həmin dövrdə opera və operetta tamaşaları da burada oynanılırdı. İşə başladığı ilk illərdə "Leyli və Məcnun", "Əsli və Kərəm", "Şah İsmayıl" operalarında xorda oxuyan Vəlixanlı tədricən dram tamaşalarında sözsüz rollarda səhnəyə çıxıb. Məmmədəli Vəlixanlı teatrda işləyə-işləyə Bakı Teatr Texnikumunda təhsilini davam etdirib (1927-1930).

 

Otuzuncu illərin sonlarında realist aktyor məktəbinin duzlu komik aktyoru kimi tanınan Məmmədəli Vəlixanlı [[Mirzə Fətəli Axundzadə]]nin "Lənkəran xanının vəziri" (Mirzə Həbib), [[Nəcəf bəy Vəzirov]]un "Hacı Qəmbər" (Hacı Qəmbər), [[Sabit Rəhman]]ın "Xoşbəxtlər", "Əliqulu evlənir" və "Nişanlı qız" (Mirzə Qərənfil, Mindilli, Xəlil), [[Mirzə İbrahimov]]un "Həyat" (Pardon Qurbanəli), [[Nikolay Qoqol]]un "Müfəttiş" (Osip) komediyalarında öz ifası ilə silınməz izlər qoyub. Faciə və dramatik janrda yazılmış [[Hüseyn Cavid]]in "Səyavuş" (Kosa), [[Vilyam Şekspir]]in "Qış nağılı" (Avtolik), "On ikinci gecə" (Ser Endri), "Maqbet" (Qapıçı), [[Mehdi Hüseyn]]in "Cavanşir" (Saran), Konstantin Trenyovun bizdə "Düşmənlər" adıyla oynanmış "Lyubov Yarovaya" (Pikalov), [[Aleksandr Ostrovski]]nin "Cehizsiz qız" (Robinzon), [[Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev]]in "Pəri cadu" (Əmrah), [[Fridrix Şiller]]in "Qaçaqlar" (Vurm), [[Səməd Vurğun]]un "Xanlar" (Araq Şəmistan), İmran Qasımov və Həsən Seyidbəylinin "Uzaq sahillərdə" (Rosselini), Brandon Tomasın "Tələbələrin kələyi" (Əli), Boris Lavrenyovun "Amerikanın səsi" (Skundirell), [[Süleyman Rüstəm]]in "Qaçaq Nəbi" (Mürsəl kişi), [[Məmməd Səid Ordubadi]]nin "Dumanlı Təbriz" (Dərviş) pyeslərinin səhnə təfsirlərində son dərəcə şirin, duzlu və koloritli yumoristik və komik-dramatik rollara səhnə ömrü bəxş edib. Teatr sənətimizin inkişafındakı xidmətlərinə görə Azərbaycan Respublikasının əməkdar artisti (4 dekabr 1938) və xalq artisti (21 iyul 1949) fəxri adlarına layiq görülüb.