Qodonu gözləyərkən: Redaktələr arasındakı fərq

▲Əsərin əsas iki qəhrəmanıdır. Bekket əsəri yazmağa başlayarkən ağlında Vladimirlə Estraqonun vizual imici yox idi. Əsərdə heç birinin fiziki təsviri yoxdur, lakin əsərin mətnindən Vladimirin daha kök olduğu aydın görünür. Əsər boyunca Vladimir əsasən ayaq üstə durur, Estraqon isə oturur, bəzənsə yuxulayır. "Estraqon hərəkətsizdir, Vladimir isə yerində dayanmır." Estraqon intuitivdir. Ağlını qurcalayan əsas şey fiziki ağrılarını azaltmaq üçün ərzaq tapmaqdır. Olanları daim unudur, yaddaş problemi var. [[Al Alvarez]] yazır: "Bəlkə də Estraqonun unutqanlığı onların münasibətini bir arada saxlayan bağdır. Estraqon daim unudur, Vladimir də daim yada salır. Bu ikisi arasında vaxt keçirirlər." Vladimirin həyatı da əziyyətsiz keçmir, amma o, daha dayanıqlıdır. "Vladimirin əsas dərdi zehni iztirabdır. Öz şlyapasını könüllü şəkildə Lukkininki ilə dəyişməsi başqa insanın zəkasına olan marağınıı simvolizə edir." Vladimir düşünmə prosesini və ya ruhi vəziyyəti, Estraqon isə fiziki şeyləri və ya bədəni təmsil edir.

▲Lukkinin ağasıdır. Onu satmaq istəyir. Əsərin birinci pərdəsində Vladimir və Estraqona yoldaş olur. İkinci pərdədə isə kordur, köməyə ehtiyacı var. Estraqon kimi tanış olduğu insanları xatırlamır.

▲Lukki Pozzonun quludur. Boğazı kəndirlə bağlıdır, Pozzo tərəfindən idarə olunur və onun çantalarını daşıyır. Bütün əsər boyu ancaq iki dəfə danışmağına icəzə verilir.

▲Qodonun nökəridir. Hər iki pərdədə bənzər rol oynayır: Qodonun bu gün gəlməyəciyini, ancaq sabah mütləq gələciyini deyir. Oğlanın bir qardaşı olduğu da bildirilir, amma obraz kimi əsərdə iştirak etmir.

▲Bu obraz bir çox müzakirələrə səbəb olmuşdur. Bekket müsahibəsində Tanrı ilə bağlı nəzəriyyələrin yayılmasına səbəb olduğuna görə olmayan bir obraza "Qodo" adı verməsinə peşman olduğunu bildirmişdir. "Mən [[Ralf Riçardson|Ralf Riçardsona]] da dedim ki, əgər Qodo deməklə Tanrını nəzərdə tutsaydım, Tanrı deyərdim, Qodo yox. Görünən o idi ki, bu, onu yaman məyus etdi."