Ərəb xilafəti: Redaktələr arasındakı fərq

XVI əsrdə isə Osmanlı Yavuz Sultan Səlimin Məmlük dövlətinə son qoyması ilə sonuncu ərəb xəlifəsini III Mütəvəkkili İstanbula gətirdi və peyğəmbərin xəlifənin ancaq Qureyş tayfasından birin ola biləcəyi haqqında hədisinə baxmayaraq onu Ayasofya məscidində Səlimi xəlifə elan etməyə məcbur etdi. 1924-cü ilin 3 martında [[Türkiyə Böyük Millət Məclisi]]nin qərarı ilə xilafət rəsmi olaraq ləğv edilmişdir.

 

 

== Xilafətdə iqtisadiyyat ==

[[Abbasilər]]in hakimiyyətinin ilk illərində (8-9-cu əsrlər) [[İran]] və [[Orta Asiya]] feodalları xüsusi mövqeyə malik idilər. Ərəb zədəganları isə getdikcə öz mövqe və imtiyazlarını itirirdilər. Xilafətin əsas məhsuldar qüvvələri asılı kəndlilər, əsas istehsal sahəsi [[süni suvarma]]ya əsaslanan əkinçilik idi. Maldarlıq da mühüm əhəmiyyət kəsb edirdi. Xilafətdə əsas torpaq mülkiyyət forması mülk idi. [[Ərəb dili]]ndə "mülkiyyət" malikanə deməkdir. Mülk sahibi mərkəzi hökumət qarşısında icbari xidmət və ya mükəlləfiyyət daşımırdı. Mülk şərti torpaq da sayılmırdı. Buna görə də sərbəst olaraq satıla, girov qoyula, bağışlana və ya irsən keçə bilərdi. [[İqta torpaq sahibliyi]] də geniş yayılmışdı. Bu, xidmət müqabilində feodallara verilmiş şərti olaraq mülkiyyət idi. İqta torpaqları dövlət torpaqları hesab edilsə də, 9-cu yüzillikdə faktiki olaraq feodal şəxsi torpaq mülkiyyətinə çevrilmişdi. İqta torpaqlarında vergilərin toplanması və onların idarə olunması iqtadarların əlində toplanmışdı. İqta dövründə meydana gələn vəqf, ərəbcə dini və ya xeyriyyə məqsədi ilə dövlətin və yaxud ayrı-ayrı vətəndaşların könüllü bağışladığı daşınan və daşınmaz əmlaka deyilirdi. Vəqf olunmuş torpaq satıla və ya bağışlana bilməzdi.