Çaldıran döyüşü: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Teqlər: Mobil redaktə Mobil veb redaktə Təkmilləşdirilmiş mobil redaktə
Teqlər: Mobil redaktə Mobil veb redaktə Təkmilləşdirilmiş mobil redaktə
Sətir 23:
Əlvənd Mirzə də Osmanlı sultanından kömək almaq ümidi ilə qoşunlarını toparlayıb yenidən Səfəvi qoşunlarına qarşı göndətdi. Lakin bu dəfə də məğlubiyyətlə qarşılaşdı və [[Səfəvi]] qoşunları qarşısında geri çəkilmək məcburiyyətində qaldı. İsmayıl isə bununla kifayətlənmədi və indiki İranın cənubunun hakimi olab Əlvənd Mirzənin qardaşı Sultan Muradın ordusuna qarşı müharibəyə girdi və onu da məğlubiyyətə uğradaraq Əcəm İraqını, İsfahanı, Fars vilayətini ələ keçirdi.
 
Bundan sonra Sultan Bəyazid [[Diyarbəkr]] hakimi Rüstəm bəyə məktub göndərdi və ondan tələb etdi ki, Səfəvilərin hansı gücə malik olması, Səfəvilərin güclənməsi ilə bölgədə vəziyyətin necə dəyişməsi haqqında ona məlumat versin. Sultan Bəyazid eyni zamanda [[Ağqoyunlular|Ağqoyunlu]] və [[Səfəvilər|Səfəvi]] çəkişmələrinin sonda hansı tərəfin qələbəsi ilə başa çatacağını öyrənmək niyyətində idi. Bir müddətdən sonra Rüstəm bəy Osmanlı sultanına cavab məktubu göndərdi və bəyan etdi ki, Səfəvi qoşunları Ağqoyunlu qoşunlarını məğlubiyyətə uğradaq [[Misir]]ə doğru irəliləməkdədir. O, yazdıqlarında bildirirdi ki, "''Səfəvi qoşunlarının Misir yürüşü uğurla başa çatacağı təqdirdə Diyarbəkr təhlükə altına düşə bilərdi.''"<ref>{{cite book|author=Mücirşeybani|title=Təşkil-e şahənşahi-ye Səfəviyyə|year=1346|location=Tehran|page=148-149}}</ref>
 
Mehman Süleymanov qeyd edir ki, "''Bu cavabdan sonra Sultan II Bəyazid başa düşdü ki, Şah İsmayılın Əlvənd Mirzə üzərində qələbəsi heç də təsadüfi deyildir və Səfəvilər böyük gücə malikdirlər. Bu səbəbdən Sultan Bəyazid Səfəvi dövlətinə qarşı sərt mövqe tutmaqdan çəkindi.''" Bu Sultan Bəyazidin Osmanlı sərhədlərinin şərqə doğru genişləndirilməsi istəyindən əl çəkməyi mənasına gəlmirdi. Tarixi-şərait, ölkə daxilində mövcud olan hərbi-siyasi vəziyyət Səfəvi dövlətinə qarşı təcavüzkar mövqe tutulmasından imtina edilməsini tələb edirdi. İki dövlət başçısı arasında aparılan məktublaşma da Osmanlı sarayının şərq qonşusu ilə mülayim münasibətlərdə olmasından xəbər verirdi.<ref>{{harvnb|Mehman Süleymanov|2018|p=355}}</ref>