Pir (əsər): Redaktələr arasındakı fərq

Nəriman Nərimanovun əsəri
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Səhifə "{{iş gedir}} '''Pir''' — Nəriman Nərimanovun nəsr yaradıcılığında öz orjinallığı və bədii dəyəri ilə xüsusi yer tutan povest. Əsər..." məzmunu ilə yaradıldı
(Fərq yoxdur)

12:57, 13 mart 2020 versiyası

PirNəriman Nərimanovun nəsr yaradıcılığında öz orjinallığı və bədii dəyəri ilə xüsusi yer tutan povest. Əsər 1917-ci ildə Bakıda "Açıq söz" qəzetinin elektrik mətbəəsində kitabça şəklində dərc olunmuşdur. Azərbaycanda sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra "Pir" povesti rus, tatar, və Azərbaycan dillərində dəfələrlə kütləvi tirajlarla çap edilmişdir.

Məzmunu

Povestdə Şərq cəhaləti, avamlıq və din möhvumat sənətkarlıqla tənqid edilmişdir. Köhnə dünyaya qarşı kəskin etiraz və qəzəblə dolu olan bu əsərin hər səhifəsində yazıçı tərəfindən xalqın taleyi düşünülürdü. Məzlum Şərq xalqlarının qurtuluşunu inqilabi mübarizədə görən N. Nərimanov mövhumat, avamlıq və cəhaləti böyük ictimai fəlakət hesab edirdi. [1]

Yazıçı avam kütlələrə həyat hadisələrinə fəal münasibət oyatmaq üçün "Pir" povestində "müqəddəs" ziyarətgahları, ocaqları cəhalət və mövhumat yuvası kimi ifşa etmiş və bilavasitə şahidi olduğu həyat həqiqətlərini son dərəcə realist boyalarla, ümumiləşmiş şəkildə qələmə almışdır. Əsərdə ziyarətgahların müqəddəslik pərdəsi də məharətlə parçalanır, onların rəzalət, soyğunçuluq və riyakarlıq yuvası olması real təsvir edilir. Pir povestində bütün hadisələr bir ziyarətgah ətrafında, onunla bağlı cərəyan edir. Molla Cəfərqulu və Qafqazdakı arvadı Molla Tutu obrazlarında yazışı din vaizlərinin riyakarlığını, şəxsi mənafeyi, zövqü xatirinə hər cür alçaqlığa yol verdiyini açıq göstərir.

Yazıçı, Məşədi Allahverən və Gülbadam obrazlarında din və mövhumatın insanları mənən şikəst etdiyini, onların məfkurəvi inkişafına imkan vermədiyini, bəlalara sürükləndiyini realist şəkildə qələmə almışdır. Məşədi Allahverənin pirə etiqadı bir tərəfdən onun dindarlığı ilə bağlı idisə, digər tərəfdən onun öz həyat fəlsəfəsi ilə əlaqədar idi. Onun atalıq qayğısı və istəyi təbii, inandırıcı verilmişdir.

Sujeti

Povestin ilk səhifələrində Məşədi Allahverənin səhər namazını qılıb pirə hazırlaşdığı epizod təsvir edilir. Onun əlli yaşında Gülbadamdan bir oğlu olmuşdu, o da şikəst idi. Məşədi Allahverən şikəst oğlu Cəbini pirə tez-tez apararaq oğlunun şəfa tapacağı ümidi ilə yaşayırdı. Məşədi Allahverənin otuz il birgə ömür sürdüyü arvadı onun müstəbildliyinin qurbanı olmuşdur. İkinci arvadı da Məşədi Alaverənin ucbatından ağır xəstəlik tapmışdır: uşağı qalmır, get-gedə şam kimi əriyir, Məşədi Alahverən arvadın ata mülkündən götürdüyü gəlirin xatirinə ona yazığı gəlib boşanmaq istəməzdi. Lakin arvadını tez-tez döyər, hətta üstünə xəncərdə çəkərdi. O, xəstə arvadının başına çox fəlakətlər açmışdır. Bu acı təcrübədən sonra Məşədi Allahverən Gülbadamın başına pərvanə kimi fırlanırdı. Onların 4 yaşlı danışa, yeriyə bilməyən oğlanları, Cəbi üçün həkimin dedikləri Molla Allahverdiyə şübhəli gəlirdi. O, bilmirdi ki, illərdi gözlədiyi oğlunu dünyaya gəldiyinə sevinsin, yoxsa oğlunun 4 yaşında şikəst olduğuna kədərlənsin. Ziyarətgahın mollası Molla Cəfərqulu - İranda meymun oynatmaqla güzəran keçirən Cəfərqulu arvad-uşağını atıb pul qazanmaq niyyəti ilə Qafqaza gəlmiş və avam kütlələrin nəzərində özünü mötəbər din xadimi kimi tanıda bilmişdir. Molla Cəfərqulunun qardaşı Həsənəli Gülbadamla evlənir, lakin Xorasanda xəstəlik tapan Məşədi Həsənəli iki ildən sonra vəfat edir. Bundan sonra Molla Cəfərqulu qardaşı arvadı Gülbadama təcavüz etmək xəyalına düşür. İstəyinə nail ola bilməyən Molla Cəfərqulu rüsvayçılıqdan qorxur və Gülbadama yalvarır ki bu məsələdən kimsə xəbər tutmasın.

Personajlar

  • Məşədi Alahverən —
  • Gülbadam — Məşədi Alahverənin üçüncü arvadı
  • Məşədi Həsənəli — Molla Cəfərqulunun qardaşı, Gülbadamın ilk əri
  • Molla Cəfərqulu — kənd mollası
  • Molla Tutu — Molla Cəfərqulunun arvadı
  • Cəbi — Məşədi Alahverənin oğlu
  • Kərbalayi Xudaverdi —
  • Məşədi Pərzad —
  • Heydərqulu — Molla Cəfərqulunun oğlu
  • Nənəcanım — Gülbadamın anası
  • Dünyamalı — çoban

Həmçinin bax

Nadanlıq (əsər)

İstinadlar

  1. Mirzə İbrahimov. Xəlqilik və realizm cəbhəsindən. Bakı, Azərnəşr, 1961, s. 377