Çaldıran döyüşü: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Teqlər: Mobil redaktə Mobil veb redaktə Təkmilləşdirilmiş mobil redaktə
Redaktənin izahı yoxdur
Teqlər: Mobil redaktə Mobil veb redaktə Təkmilləşdirilmiş mobil redaktə
Sətir 62:
 
Osmanlı sarayı tərəfindən dövrün tanınmış mövlanalarından biri Mövlana Nürəddin Sarıgörən Sultan Səlimin yanına göndərildi ki, onu Trabzona dönməyə razı sala bilsin. Böyük nüfuz və hörmət sahibi olmasına baxmayaraq Sultan Səlim onun xahişini qəbul etmədi və bununla hakimiyyət uğrunda mübarizənin başladığından xəbər verdi.
 
Başqa bir sancağa dəyişdirilməsi üçün Sultan Bəyazidin güzəştə getməsi də Sultan Səlimi yolundan döndərə bilmədi və Kəfədə qalmağı üstün tutdu. Məsələnin həll edilməsi üçün isə Sultan Səlim Sultan Bəyazidlə görüşməyi vacib bildi və bu məqsədlə Ədirnəyə doğru hərəkət edilməsi qərara alındı. Sultan Səlim Ədirnəyə təkbaşına deyil, silahlı dəstə ilə yollanmağı qərara aldı və elan etdi ki, ətrafına silahlı dəstə toplaması heç də onun atasına qarşı qiyam qaldırması demək deyildir. Bu dəstə kifayət qədər böyük bir dəstə idi və həmin dəstənin Ədirnəyə aparılması üçün 100-dən artıq gəmidən istifadə etmək lazım gəlmişdi. Onun ətrafına topladığı dəstə ilə Ədirnəyə doğru hərəkətə başlaması saray əyanlarını ciddi təşvişə saldı və onlar Sultan Bəyazidi inandıra bildilər ki, Sultan Səlimin silahlı dəstə ilə hərəkətə başlaması hakimiyyət uğrunda mübarizə planlarna xidmət edir və nəticədə Sultan Səlimin dəstəsinin silahla qarşılanması qərara alındı. Mövcud olan məlumatlar görə, bu vaxtlarda artıq Sultan Bəyazid də Sultabn Səlimin taxta daha layiqli olması barəsində düşünməyə başlamışdı. Sultan Əhmədi dəstəkləyən saray əyanları öz işlərini görərək onun bu fikirdən daşındırmağa çalışırdılar. Nəticədə, Sultan Səlimin silahlı dəstəsi qarşısına sarayın qoşun dəstəsi çıxarıldı.
 
1511-ci ildə baş verən bu qarşılaşma zamanı tərəflərin heç biri silaha əl
atmadı. Tərəflər döyüşə girmədən bir-birindən aralandılar və bununla Sultan Sə-
lim bir daha nümayiş etdirmək istədi ki, onun məqsədi heç də atasına qarşı silah
qaldırmaq deyil. (Bəzi məlumatlara görə isə Sultan Bəyazidin göndərdiyi qoşun
dəstəsi bu qarşılaşmada üstün gəldi və Sultan Səlim geri çəkilmək məcbu-
riyyətində qaldı). Bu hadisə Sultan Bəyazidin Sultan Səlimə qarşı münasibətinin
dəyişməsini daha da sürətləndirdi. Sultan Bəyazidin xəstəliyinin güclənməsi isə
varislər arasında taxt-tac uğrunda mübarizəni daha da gücləndirdi. Hətta
şahzadələrin qoşun dəstələrini hərəkətə gətirib onların tətbiqinə də başladılar.
Qardaşlarını önləmək üçün Sultan Səlim Kəfədə olarkən tərəfdarlarının
məsləhəti ilə atası Sultan Bəyazidə məktub yazdı və aralarında yaranmış anla-
şılmzlıqlara görə onun bağışlamasını xahiş etdi. Bu məktub Sultan Bəyazid tərə-
findən məmnunluqla qarşılandı və həmin məktubdan sonra o, Sultan Səlimi
sərəsgər kimi İstanbula çağırdı. Sultan Səlim də dərhal İstanbula üz tutdu,
saraya yollanaraq Sultan Bəyazidin hüzurunda oldu. Sultan Bəyazid ona ciddi
münasibət göstərsə də, sonradan taxt-tacın ona verildiyini elan etdi. 1512-ci il
aprel ayının 24-də Sultan Bəyazid taxt-tacdan əl çəkdiyini və onu Sultan Səlimə
həvalə etdiyini bəyan etdi. Sonra da ömrünün qalan günlərini keçirmək üçün
paytaxtı tərk etmək qərarını açıqladı. Taxt-tacın tərk edilməsindən təxminən bir
ay sonra Sultan Bəyazid dünyasını dəyişdi. Bununla, Osmanlı dövlətində Sultan
Səlim dövrü başladı. Onun hakimiyyətə gəlişi isə Osmanlı-Səfəvi münasibət-
lərinə ciddi dəyişikliklər gətirdi.
 
== İstinadlar ==