Çaldıran döyüşü: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Teqlər: Mobil redaktə Mobil veb redaktə Təkmilləşdirilmiş mobil redaktə |
Teqlər: Mobil redaktə Mobil veb redaktə Təkmilləşdirilmiş mobil redaktə |
||
Sətir 70:
1512-ci il aprel ayının 24-də Sultan Bəyazid taxt-tacdan əl çəkdiyini və hakimiyyəti Sultan Səlimə həvalə etdiyini bəyan etdi. Daha sonra hökmdar ömrünün qalan günlərini keçirmək üçün paytaxtı tərk etmək qərarını açıqladı. Taxt-tacın tərk edilməsindən təxminən bir ay sonra Sultan Bəyazid dünyasını dəyişdi. Bununla da, Osmanlı dövlətində Sultan Səlimin hakimiyyət dövrü başlandı. Onun hakimiyyətə gəlişi isə [[Səfəvi-Osmanlı münasibətləri]]nə ciddi dəyişikliklər gətirdi.<ref name="Suleymanov379"/>
Yeni hakimiyyətə çıxan Yavuz Sultan Səlim rəqibi Şah İsmayıl ilə münasibətləri aydınlaşdırmazdan öncə öz qardaşları ilə münasibətləri aydınlaşdırdı və öz hakimiyyətini daxildən kifayət qədər möhkəmləndirdi. Məlum idi ki, onun hər iki qardaşı, Şahzadə Əhməd və [[Şahzadə Qorqud]] hakimiyyətə iddialı idilər. Sultan Bəyazidin hakimiyyətdən əl çəkməsi ərəfəsində Şahzadə Əhməd ətrafına topladığı qoşun dəstəsi ilə [[Üsküdar]]a qədər irəliləmiş, [[Konya]]nı öz nəzarəti altına almış, ölkə sultanı kimi ətraf bölgələrə fərmanlar göndərməyə başlamışdı. Şahzadə Əhmədin sultanlıq iddialarına son qoymaq üçün Sultan Səlim 70 min nəfərlik qoşun dəstəsi ilə [[Anadolu]]ya hərəkət etdi. Böyük bir qoşun dəstəsinə müqavimət göstərə bilməyəcəyini başa düşən Sultan Əhməd geri çəkilməyə başlayaraq, əvvəlcə [[Amasiya]]ya gəldi və burada Şahzadə Əhmədin izlənilməsinə və ələ keçirilməsinə göstəriş verdi. Sultan Səlim eyni zamanda Şahzadə Qorqudun təqibinə başladı və [[Bursa]]ya yollanan Sultan Qorqud 1513-cü il mart ayının 17-də ələ keçirilərək qətlə yetirildi. Bir müddət sonra isə Şahzadə Əhməd Bursa yaxınlığındakı qarşıdurma zamanı Sultan Səlim adamları tərəfindən ələ keçirilmiş və boğularaq öldürülmüşdü.
Taxt-
tacın qorunması üçün Sultan Səlim belə qəddar əməllərə əl atmaqla öz hakimiyyəti-
ni kifayət qədər möhkəmlədə bilmişdi.
Sultan Əhmədin qətlə yetirilməsindən sonra onun oğlu Sultan Murad
qaçaraq Şah İsmayıl sarayına sığındı. Mövcud məlumatlara görə, Şah İsmayıl
onu mehribanlıqla qarşılamış, ona böyük torpaq sahəsi ayırmışdı. Sultan Mura-
dın Səfəvi hüdudlarına sığınması Sultan Səlimin təşvişi ilə qarşılaşdı. O şübhə
etmirdi ki, Sultan Murad gələcəkdə Şah İsmayıldan aldığı köməklə yenidən
Osmanlı taxt-tacına iddia irəli sürə bilər. Ona görə Sultan Muradın geri qay-
tarılmasına cəhd göstərdi. O, Sultan Bəyazidin dünyasını dəyişməsi və özünün
Osmanlı taxt-tacına çıxması bağlı Şah İsmayıla məktub və qiymətli hədiyyələr
göndərdi. Sultan Səlim elçisi vasitəsilə Şah İsmayıldan Sultan Muradın geri
qaytarılmasını istədi. Amma Şah İsmayıl bu tələblə razılaşmadı. Hətta Osmanlı
elçilərinin Şah İsmayıl tərəfindən qətlə yetirildiyi də bildirilir. Sultan Murad
Osmanlı hüdudlarını tərk edəndən dörd il sonra İsfahanda olarkən vəfat etdi və
Şah İsmayılın göstərişi ilə şəhərin Topçu darvazası yaxlnlığında hörmət və
ehtiramla dəfn edildi (56).
== İstinadlar ==
| |||