Məzhəb: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur |
k →Qəbiləçilik və milliyətçilikdən qaynaqlanan səbəblər: clean up using AWB |
||
Sətir 23:
Dünya və axirət məhsuliyyətili feillərlə birbaşa əlaqəli olan qədər məsələsi hələ Xülafai-Raşidin dövründə meydana çıxmışdır. Əli və Ömər qədərlə bağlı onlara verilən bir sıra suallara açıqlamalar vermişdirlər. Səhabələrin dövründə meydana gələn sosial və siyasi səbəblər nəticəsində qədər mövzusu gündəmə gəldi, Cəməl və Siffeyn müharibələrindən sonra bir qisim insan bu müharibələrin qədərlə əlaqəli olduğu haqqında müzakirələr aparmağa başladılar. Sonrakı dövrlərdlə Əməvilərin ədalətsiz idarəetmələrinə haqq qazandırma məqsədi ilə qədər məsələsini cəbr düşüncə tərzi olaraq yaymağa başlaması bu məsələyə siyasi bir don geyindirmiş, bununlada bu məsələ mütəlif yönlərdən incələnmişdir. Bu mübahisələr nəticəsində Məbed el – Cuhəni və Gaylah ed – Dəməşki kimi şəxslərlə əlaqəli olan Qədəriyyə məzhəbləri meydana gəlmişdir.
=== Qəbiləçilik və milliyətçilikdən qaynaqlanan səbəblər ===
Əsası qədim zamanlara uzanan və cahiliyyə dövründə daha çox yayıyan nəsil və qəbilə təəsübkeşliyinə, İslamın təqvaya əsaslanan üstünlük düşüncəsiylə son verilməyə səy göstərilmişdir. Hz. Peyğəmbərin dövründə qəbiləçiyin izləri görünməsə də, Onun vəfatından sonra ilk dövrlərdən başlayaraq qəbilə təəssübkeşliyi yenidən ortaya çıxmış, bir çox ixtilaf, daxili mübarizə, siyasi fəaliyyət və qruplaşmalrın formalaşmasında mühüm amillərdən biri olmuşdur. Belə ki, əvvəllərdə mövcud olan Haşimi – Əməvi mübarizəsi Osman ibn Əffanın dövründə qohum – əqrəbalarını yüksək vəzifələrə gətirməsi ilə daha da şiddətlənərək üsyançıların əsas şikayət mövzularından birini təşkil etmişdir. Əli İbn Əbu Talibin xilafətə gəldikdən sonra valilikdən uzaqlaşdırdığı Müaviyyə ibn Əbu Sufyan həm qəbilə təəssübkeşliyinin təsiri ilə, həm də xəlifənin şəhid edilməsinə
=== Müsəlmanların fərqli sosial-mədəni strukturlarla təmasından qaynaqlanan səbəblər ===
Həm Peyğəmbər dövründə, həm də onun vəfatından sonra sürətlə yayılan İslam dini, yalnız müşriklər arasında deyi, eyni zamanda yəhudilik, xristianlıq və məcusilik kimi qədim din və inanc mənsubları arasında da tərəfdar tapmışdır. İhtida hərəkətləri, fəth fəaliyyətləri və siyasi hakimiyyətə bağlı olaraq İslam, Xülafai – Raşidin və Əməvilər dövründə geniş bir coğrafi əraziyə yayılmışdır. Zaman keçdikcə fərqli dinlərin bir çox mənsubları İslam dinin qəbul etmiş, müsəlmanlar müxtəlif əqidə və fikir sahibləri ilə üz-üzə gəlmişlər. Əvvəlki dini inanclarını tərk edib İslamı qəbul edən insanların bir hissəsi bu dini təməl əsasları ilə bu dini qəbul etmiş, bəziləri isə bunu daha uzunbir zamana yaymış, bəziləri isə həqiqi mənada inanmadığı halda, özünü inanırmış kimi göstərmiş, bəziləri də İslamda intiqam almaq üçün müxtəlif fəaliyyətlər göstərmişdir. Bunlardan ilk iki qrupa mənsub olanlar da İslamı mahiyyəti baxımından qəbul edə bilməmiş, əvvəlki dini inanc və adət – ənənələrinin təsiri altında qalaraq inanc və düşüncələrini formalaşdırmağa çalışmışlar. Bütün bunlar bəzi yerlərdə İslamın ana düşüncəsinə paralel olan qrupların meydana gəlməsinə, bəzi yerlərdə isə bu düşüncənin simvolik bir şəkildə qaldığı batini və qali (ifrat) qrupların meydana gəlməsinə səbəb olmuşdur.
| |||