Mart soyqırımı: Redaktələr arasındakı fərq

[[1918]]-[[1920]]-ci illərdə [[erməni]] dövlətinin Baş naziri olmuş Kaçaznuni yazırdı ki:

{{cquote|''Bizim köməyimizlə [[Bakı]]da bolşeviklər «Müsavat»ı darmadağın etdilər ([[1918]]-ci ilin martında), biz isə bolşeviklərin və rus elementlərinin köməyi ilə Bakını türk – tatar qüvvələrindən qoruya bildik.''}}

[[Ermənilər]]in dinc [[müsəlmanlar]]ı qətlə yetirmələri, yalnız 36-cı Türkistan polkunun tələbindən və dənizçilərin hədələrindən sonra dayandırılmışdı. Dənizçilər tələb etmişdilər ki, əgər ermənilər [[müsəlmanlar]]ı öldürməkdən əl çəkməsələr, onda ermənilərin yaşadığı hissələrə toplardan atəş açacaqlar. «Ərdəhan» və «Krasnovodsk» hərbi gəmiləri şəhərin şərq hissəsində yerləşən limanına yaхınlaşdı.<ref name=":4" /> Yalnız bundan sonra [[ermənilər]] məcbur olub atəşi və qırğınları dayadırmışdılar. [[Stepan Şaumyan]]ın rəhbərlik etdiyi [[Bakı Soveti]] isə qırğını dayandırmaq üçün elə bir ciddi cəhd göstərməmişdi.<ref name="akif" /> Svyataхovski yazır ki, əksinə, bu qırğınlardan razı qalan və «döyüşün nəticələri bizim üçün əladır» - deyən [[Şaumyan]] aprelin 13-də «qələbəni» Хalq Komissarları Sovetinə sevinclə məlumat vermişdi. St.Şaumyanın 1918-ci il aprelin 13-də RSFSR Хalq Komissarları Sovetinə göndərdiyi məktubunda qeyd edilirdi:<ref name=":0" />

{{cquote|''Martın 30-31-də və aprelin 1-də [[Bakı]] şəhərində baş vermiş vuruşmada bizim tərəfdən [[Sovet]] qırmızı qvardiyası, təşkil etdiyimiz beynəlmiləl qırmızı ordu, qırmızı donanma və erməni milli hissələri vuruşurdular. Daha sonra o, yazırdı: Həm yerli Sovetin, həm də buraya gəlmiş Qafqaz ordusunun qüvvələrini hərbi-inqilab komitənin səylərini birləşdirərək