Maqnit ulduzlar: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur Teqlər: Vizual redaktor Mobil redaktə Mobil veb redaktə |
Redaktənin izahı yoxdur Teqlər: Vizual redaktor Mobil redaktə Mobil veb redaktə |
||
Sətir 7:
Maqnetarların diametri adi neytron ulduzlarında olduğu kimi ortalama 10-20 km-dir.Lakin bir maqnetarın kütləsi Günəşin kütləsindən ortalama 2 dəfə çoxdur.Bir qaşıq maqnetar maddəsinin çəkisi Yer kürəsində 1000 milyard tona bərabər olacaqdır.Bir maqnetarın maqnit sahəsinin gücü Günəşin maqnit sahəsinin gücündən 1000 trilyon dəfə çoxdur.Süd Yolu qalaktikasının mövcud olduğu müddət ərzində ortalama 30 milyon maqnetarın formalaşdığı güman olunur.Formalaşdıqdan 10.000 il sonra maqnetarların maqnit sahələri yox olur və onların aktivliyi və [[Rentgen şüaları|rentgen şüalanması]] dayanır.
2004-cü ildə Avstraliya radioteleskopları böyük enerji axını aşkar etdilər.Bu bizdən 50.000 işıq ili uzaqlığında yerləşən [[SGR 1806-20]] maqnetarından gələn dalğalar idi.Bu dalğalar Yer kürəsinin üst atmosferinə daxil oldular.Bu həmin maqnetarın səthində tektonik plitələrin hərəkəti nəticəsində baş verən partlayışdır.Həmin partlayışın bizə gəlib çatması üçün 50.000 il lazım oldu.Lakin,bu maqnetarın Yer kürəsi üçün böyük bir təhlükəsi olmadı.Əgər bu maqnetar Günəş sisteminin yaxınlığında olarsa,effekt Yer kürəsi üçün çox dağıdıcı ola bilər.Yer kürəsi tamamilə məhv olar.
İlk baxışda maqnit ulduzları eyni növ adi normal ulduzlardan fərqlənməyən ulduzlardır. Hələ təxminən 100 il bundan əvvəl ulduzların spektrlərinə görə onların məşhur Henri Dreper kataloqunu tərtib edərkən məşhur Amerika alimi [[Antoniya Maury]] (1866-1952) qeyri-adi (pekulyar) bir ulduz spektrinə rast gəldi. Bu ulduz o vaxtlarda məlum olan [[Tazılar (bürc)|Tazılar bürcü]]<nowiki/>nün ən parlaq ulduzu “α<sup>2</sup> Canium Vinoticorum” (α<sup>2</sup> CVn) ulduzu idi. Bu ulduza bəzən də “XII Karlın Ürəyi” deyilirdi. Onun spektrində qeyri-adi anomal (pekulyar) güclü spektral xətlər müşahidə olunur. Həmin vaxtlarda bu ulduza bənzər bir çox ulduzların da olması müşahidə olundu. Bunların əksəriyyəti temperaturu təxminən 10000 dərəcə olan A spektral sinfə mənsub olan ulduzlardan ibarət idi. O dövrlərdə bu cür ulduzları başqalarından fərqləndirmək üçün, A-qəribə və yaxud A-pekulyar (Ap) ulduzları adı verildi. Bəzən də bunlara Tazılar bürcünün ən parlaq ulduzu α<sup>2</sup> CVn tipli ulduzlar da deyilirdi.<ref name=":0">Gutnik P., Prager R.// 1917, Astron. Nachr., v.205,p.97-99.</ref>
| |||