Yozef Pilsudski: Redaktələr arasındakı fərq

 

=== Daxili siyasəti ===

Hərbi çevrilişdən sonra Pilsudski tez-tez avtoritar metodlardan istifadə edərək parlament və hökumətin fəaliyyətlərinə məhdudiyyətlər gətirirdi. O, bunu cəmiyyət həyatına əxlaqi nizam gətirmək olaraq adlandırırdı. Hökumət, prezident və Seym Pilsudskinin formal olaraq təklif və təsdiqi ilə seçilirdi. Seymin səlahiyyətləri [[2 avqust]] [[1926]]-cı ildə edilən konstitusiyaya edilən dəyişikliklər nəticəsində məhdudlaşdırıldı. [[1926]]-cı ildən [[1930]]-cu ilə qədər Pilsudski müxalifət liderlərinin təsir gücünü azaltmaq üçün əsasən təbliğatdan istifadə edirdi.

 

Pilsudskinin diktatorluq və qanundankənar siyasətlərinin zirvəsi özünü [[1930]]-cu ildə bir sıra müxalifət liderlərinin Brest mühakimələrinə cəlb olunaraq həbs edilməsi və [[1934]]-cü ildəki siyasi məhkumlar üçün Bereza Kartuska düşərgəsinin açılmasında özünü göstərdi. Onun həyata keçirdiyi bu fəaliyyətlər, avtoritar siyasət, müxalifət liderlərinin həbs edilməsi və mühakimələr Polşanın beynəlxalq nüfuzunu zədələdi və dünya ictimaiyyəti tərəfindən bu qınaqla qarşılandı.

Bu dövrdə Pilsudski qarşılaşdığı problemləri avtoritar üsulla həll etməyə çalışırdı. Belə ki, Seymdə ona uyğun olmayan hal yaşandığı zaman silanlanmış 90 zabitini ora göndərməsi Polşa demokratiyasının yaranacağına olan inamını itirdiyini göstərirdi.

 

Daxili siyasətdə Pilsudskinin əsas məqsədlərindən biri də parlamentar sistemin əvəzinə prezident üsul idarəsini gətirmək idi. Bu məqsədini həyata keçirmək üçün [[1935]]-ci ilin aprelində Polşada yenidən konstitusiyaya dəyişiklik edildi və prezidentli idarə sistemi tətbiq olunmağa başlandı. Bu dəyişiklik İkinci dünya müharibəsinə qədər qüvvədə qaldı və daha sonra Polşanın işğal olunması səbəbindən hökumət ölkə xaricinə çıxaraq mühacir fəaliyyətinə davam etməli oldu.

Pilsudski rejimi zamanı etnik azlıqların vəziyyətində yaxşılaşma müşahidə olunmağa başladı. Pilsudski Milli Demokratlar tərəfindən həyata keçirilmək istənilən "etnik assimilyasiya" siyasətini "dövlət assimilyasiyası" siyasəti ilə əvəzlədi. Belə ki, vətəndaşlar artıq etnik kimliklərinə görə yox, dövlətə qarşı olan sədaqətlərinə görə dəyərləndiriləcəkdi. Milli Demokratların yəhudilər əleyhinə olan mövqeyindən fərqli olaraq, Pilsudski və onun dövründə Baş Nazir olan Kazımir Bartelin yəhudilərə qarşı siyasətləri onlar tərəfindən rəğbətlə qarşılanmışdı. Bir çox yəhudi tərəfindən Pilsudski anti-semitizmin önündəki əngəl olaraq görülürdü və bu səbəblə də yəhudilər onun mövqeyini dəstəkləyirdilər. [[1935]]-ci ildə Pilsudskinin ölümündən sonra Polşa yəhudilərinin həyat standartları aşağı düşməyə başladı.