Petroqlif: Redaktələr arasındakı fərq

 

 

Azərbaycan qayaüstü təsvir abidələri arasında ən çox rast gəlinən zoomorf təsvirlərdən biri də öküz rəsmləridir. Qobustan, Abşeron , Kəlbəcər , Gəmiqaya abidələrində xeyli sayda öküz nümunələri var ki, bunlar da dövrlərə, işlənmə texnikasına və çəkilmə məqsədlərinə görə müxtəlifdirlər. Azərbaycan ərazisi ibtidai öküzlərin yaşaması üçün əlvərişli iqlim şəraitinə, zəngin qida ehtiyatına malik olmuşdur. Bunu Abşeron yarmadasının mərkəzində, Binəqədi yaxınlığındakı bitum yataqlarında aparılan qazıntılar zamanı geoloq Ə. S. Məstanzadə tərəfindən aşkarlanan ərazinin florası və faunası haqqında zəngin materiallar təsdiq edir. Binəqədi qır yatağından tapılmış heyvan sümükləri arasında Qobustan qayalarında təsviri olan, “Məstənzadə öküzü” adlanan öküz var. Tədqiqatçıların fikrincə, “Məstənzadə öküzü” buynuzlu heyvanların əcdadı olub, əhilləşdirilmiş bu növ heyvanlar da onun törəməsidir. Ehtimal olunur ki, bir vaxtlar burda şirin su yataqları bol olmuş, vəhşi heyvanlar, həmçinin ibtidai öküzlər bura su içmək üçün gəlmiş, qırlıqda “tələyə” düşüb batıb qalmışlar. Buradan aşkarlanan ibtidai öküz nümunələri vaxtilə Azərbaycan ərazisində çoxlu sayda ibtidai öküzlərin yaşadığına əyani sübutdur. Təbii ki, Qobustanda təsvir olunan öküzlər Binəqədi öküzlərinin yaşından cavandır. Binəqədi faunası dövrü Qobustanda həyatın başlamasından çox-çox öncə olub. Həmçinin qədim Qobustanlılar da ibtidai öküzü görmədən onun təsvirini yarada bilməzdilər. İbtidai öküzlərin nəsli e.ə V-IV min illiklərə kimi davam edib. Rəssamlar mezolit, neolit dövrlərində onları görüb, ovlayıb, müqəddəsləşdirib, təsvirini qayalara həkk ediblər. Qobustanda heyvanların əhilləşdirilməsi öküzləri onların həyatının bir hissəsinə çevirdi. Tədricən öküzlər qayalar arasında saxlanılan balasının yanından getmədiyinə görə insanlardan o qədərdə uzağa qaçmırlar. Qəbilə üzvləri bundan istifadə edib balaları qış vaxtı ot qoymaqla, yedirtməklə özlərinə yaxınlaşdırırdılar, əhilləşdirirlər. Qobustanda digər heyvan təsvirləri içərisində ən qədim və əhəmiyyətliləri öküzlər hesab olunur. Bu təsvirlərə daha çox Böyükdaş, Şonqardağ, Kiçikdaş və qədim insanların daş dövrü düşərgələri yaxınlığında daha çox rast gəlinir. Onlar qayalarda əsasən qazma, cızma üsulu ilə çəkilmişdir. Öküzlər qayalarda çəkilmə səbəbindən , məqsədindən asılı olaraq müxtəlif ölçülərdə təsvir edilmişdilər. Onların nisbətən qədim hesab edilənləri böyük ölçüdə və real təsvir edilmişdilər. Öküz təsvirləri buynuz formaları və ölçüləri ilə fərqlənirlər. Bu təsvirlər sayca çoxdur. Sayın çox olması o dövr insanlarının həyatında tutduğu mühüm mövqe ilə bağlıdır. Qobustandakı iri həcimli öküzlər adətən bu qaydada çəkilmişdir – bir xətlə öküzün buynuzu, başı və qabaqdan birinci ayağı ; ikinci xətlə boyun bel xətti və quyruğu ; üçüncü xətlə bir qabaq və bir dal ayağı, qarınaltı xətti ; dördüncü xətlə axırıncı dal ayağı göstərilir. Öküzün rəsmini belə canlı və real təsvir etmək üçün rəsmin kontur xətti yan yana olmaqla qazılmış nöqtələrlə ayrılmış, sonra onların araları birləşdirilərək xəttə çevrilmiş və içərisi sürtülüb hamarlanmışdır. Öküz rəsmlərinin bu cür texnika ilə çəkildiyini Ovçular mağarasında qazıntı zamanı tapılmış daş üzərində və 159 saylı daş üzərində yarımçıq öküz təsvirlərini də müşahidə etmək olar. Qobustanın öküz təsvirlərində xətlərin əyrintisi buynuzda, beldə , ombada, dirsəklərdə çox real görünür. Başın bədənə, hündürlüyün uzunluğa nisbəti düzgün verilmişdir. Qobustan rəssamlarının belə ustalıqla təsvirlər edə bilmələrindən görünür ki, onlar bu heyvanı uzun müddət müşahidə etmiş, heyvanın xüsusiyyətlərinə yaxından bələd olmuşlar. Şonqardağda daş dövrü düşərgəsinin divarlarında bütün öküz təsvirləri ilə yanaşı 2 yerdə öküzün yalnız başı təsvir edilmişdir. Qobustanda öküzün yalnız baş hissəsinin təsvir edilməsi faktına Ovçular mağarasında da rast gəlmək olur. Əvvəllər bir çox tədqiqatçılar bu təsvirlərin yarımçıq qaldığını güman edirdilər. Lakin Şonqar düşərgəsindəki şəkillərin diqqətli öyrənərkən təsvir olunan daşın böyük olmasına baxmayaraq öküzün yalnız başının təsvir edildiyi aydın olmuşdur. Öküzün tək baş hissəsinin təsvir edilməsinə Kiçikdaş dağında, qayaarası düşərgəsində də təsadüf edilmişdir. Görünür ki, öküzün təkcə baş hissəsinin təsvir edilməsi bilərəkdən belə çəkilmiş və hansısa rəmzi məna daşımışdır. Qobustanda öküz təsvirləri çoxdur. Sözsüz ki, onların çox qədimləri də, sonradan çəkilmişləri də var. Qobustanda öküz təkcə ov obyekti olmayib. Qobustanda bir neçə yerdə öküz təsvirləri qadın təsvirləri ilə birlikdə çəkilmişdir. Böyük daş 29,43,78 saylı daşda və qayaaltı sahəsində 5 saylı daşda bu cür təsvirlər var. Öküzlə qadın rəsmlərinin bir yerdə çəkilməsi qadına pərəstişlə öküzün totem olması onların eyni dövrə aid olmasını və qədimliyini göstərir. Qobustan qayaüstü təsvirlərində süjet xətti müxtəlifliyi qədər də müxtəlif səbəblərdən yaradılmışdır. Onlar insanların dünya görüşləri ilə bağlı və təsərrüfat zərurətləri nəticəsində yaradılmışdır. Öküz təsvirləri bir çox hallarda Qobustanlılarının öz totemlərinə qoyduqları abidə hesab oluna bilər, bəzən isə ov arzularının ifadəsi olmuşdur. Öküz təsvirləri əsasən totemdir. Qobustanlılar əsasən ceyran ovlayırdılar. Bunu Qobustandan tapılmış osteoloji (sümük) materiallar da təsdiq edir. Bəzən isə rəsmin qayada döyülməsi uğurlu ovun qeyd olunması idi. Öküz təsvirlərinin bir qismi yay oxla silahlanmış kişi təsvirlərindən sonra yaranmışdır.