Məhəmməd: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 157:
Bədrdə məğlub olan məkkəlilər qisas almağa can atırdılar. İqtisadi rifahı təmin etmək üçün onlar nüfuzlarına dəymiş ziyanın əvəzini çıxmalı idilər. Bundan sonrakı aylarda məkkəlilər Mədinəyə pusqu dəstələri göndərməyə başladılar. Məhəmməd isə Məkkə ilə müttəfiq qəbilələrə qarşı yürüşlər həyata keçirdi və [[Məkkə]] karvanlarına qarşı basqınlar təşkil etdi.
 
Bədrin qisasını almaq üçün [[Əbu Süfyan]] 3000 nəfərlik ordu yığdı və Mədinəyə hücumdoğru üçünhərəkətə yola çıxdıbaşladı. BirMüsəlman kəşfiyyatçıkəşfiyyatı Məhəmmədə Məkkə ordusunundanordusu bir gün sonra isə onların sayı barədə xəbər çatdırdı. Növbəti səhər, müsəlman müharibə konfransında Məkkəlilərə necə qalib gəlmək barəsində münaqişə çıxdı.Məhəmməd və bir çox yüksək dərəcəli şəxslər Mədinə daxilində döyüşmənin daha təhlükəsiz olacağını və ağır istehkam qalalarından faydalana biləcəklərini irəli sürdülər. dahaDaha gənçgənc müsəlmanlar isə Məkkəlilərin məhsulları məhv edəcəyini və istehkam qalalarına toplanmağın müsəlmanların nüfuzunu alçaldacağını dedilər. Məhəmməd nəhayət gənc müsəlmanların dediyi ilə razılaşdı və müsəlman qüvələrini döyüşə hazırladı. Məhəmməd qüvələri, kənara, Uhud dağına (Məkkəli qüvələrin düşərgəsinin yeri) doğru apardı,<br>23 mart 625-ci ildə [[Uhud döyüşü]] başlamış oldu. Müsəlman ordunun erkən qarşılaşmalarda üstünlük qazanmasına baxmayaraq, yerləşdirilmiş oxçuların stratejik cəhətdən intizamının pozulması müsəlmanların məğlubiyyətinə gətirib çıxardı; müsəlman ənənəsində ən tanınmış şəhidlərdən biri Məhəmmədin əmisi Həmzə də daxil olmaqla 75 müsəlman öldürüldü. Məkkəlilər onların üzərinə yerimədi, bunun əvəzində isə qələbəni elan etmək üçün [[Məkkə]]yə qayıtdılar. Elan yəqin ki, Məhəmmədin yaralanması və öldüyünü düşünülməsi səbəbindən idi. Məhəmmədin yaşadığı ortaya çıxdıqda, Məkkəlilər onun yardımına gələn yeni qüvələr haqqındaki səhv məlumatlar səbəbi ilə geri qayıtmadı. Hücum müsəlmanları tamamilə məhv etmək məqsədinə müvəffəq olmadı. Müsəlmanlar ölüləri dəfn edib və [[Mədinə]]yə qayıtdı. Məğlubiyyətin səbəbləri barədə yığılmış suallara Məhəmməd Quran ayələrini (3:152) verərək məğlubiyyətin ikiqat olduğunu ifadə etdi: qismən itaətsizlik üçün cəza, qismən də dəyanət sınağı.
 
[[Əbu Süfyan|Əbu Sufyan]] səylərini Məkkəyə qarşı başqa bir hücuma istiqamətləndirdi. O Mədinənin şimalındaki və şərqindəki köçəri qəbilələrdən dəstək aldı; Məhəmmədin zəyifliyini, qənimət vədləri, Qureyş nüfuzu və rüşvət vasitəsi ilə bütpərəstləri istifadə edərək. Məhəmmədin yeni siyasəti ona qarşı ittifaqların qarşısını almaq idi. Mədinəyə qarşı nə vaxt ittifaqlar qurulurdusa Məhəmməd onları dağıtmaq üçün ekspedisyalar göndərirdi. Məhəmməd Mədinyə qarşı düşməncə niyyətlə kütləvi hərəkətlənməni eşitdi və buna sərt reaksiya göstərdi. Misal olaraq yahudi qəbiləsi olan Bəni Nadirin başçısı [[Kəb ibn əl-Əşrəfi]]n Məhəmmədin əmri ilə öldürülməsidir. Əl-Əşrəf Məkkəyə getmiş və Məkkənin qəmini, hiddətini və Bədr döyüşündən sonra qisas almaq arzusunu oyandıran şeirlər yazmağa başlamışdı. Təqribən bir il sonra Məhəmməd Bəni Nadir qəbiləsini [[Mədinə]]dən qovmuş və [[Suriya]]ya köç etməyə məcbur etmişdi; o, əmlaklarını da yanlarında götürməyə icazə vermişdi. Mülklərinin geri qalanları Məhəmməd tərəfindən Tanrı adına tələb edildi, çünki qan tökülmədən qazanılmışdı. Məhəmməd hesabagəlməyənhesaba gəlməyən bir qüvvə yığaraq ərəb qəbilələrini individual şəkildə təəccübləndirdi bu da onu məhv etmək üçün düşmənlərinin birləşməsinə səbəb oldu. Məhəmmədin özünə qarşı olan ittifaqların qarşısını almaq təşəbbüslərinin uğursuz olmasına baxmayaraq, o, öz qüvvələrini artırmağa müvəffəq oldu və potensial qəbilələrin düşmənlərə qatılmasına maneə oldu.
 
==== Mədinənin mühasirəsi ====