Məhəmməd: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 159:
Bədrin qisasını almaq üçün [[Əbu Süfyan]] 3000 nəfərlik ordu yığdı və Mədinəyə doğru hərəkətə başladı. Müsəlman kəşfiyyatı Məhəmmədə Məkkə ordusu və onların sayı barədə xəbər çatdırdı. Növbəti gün müsəlmanlar döyüş müşavirəsi üçün toplandılar. Müşavirə zamanı müsəlmanlar arasında fikir ayrılığı yarandı. Belə ki, Məhəmməd və bir çox yüksək rütbəli şəxslər Mədinə daxilində döyüşməyin və möhkəmləndirilmiş qala divarlarından faydalanmağın daha təhlükəsiz olacağını qeyd etdilər. Daha gənc müsəlmanlar isə məkkəlilərin şəhər xaricindəki əkinləri məhv edəcəklərini və qalaya toplanmağın müsəlmanların nüfuzuna ziyan vuracağı fikrini irəli sürdülər. Məhəmməd nəhayət gənc müsəlmanların dediyi ilə razılaşdı və müsəlman qüvələrini döyüşə hazırladı. Beləliklə, 23 mart 625-ci ildə tərəflər arasında hərbi əməliyyatlar, [[Uhud döyüşü]] başlamış oldu. Müsəlmanların erkən toqquşmalarda üstünlük qazanmasına baxmayaraq, strateji əhəmiyyat daşıyan müsəlman oxçularınının çoxunun yerlərini tərk etmələri və beləliklə oxçuların nizamının pozulması müsəlmanların məğlubiyyətinə gətirib çıxardı. Döyüşdə müsəlman ənənəsində ən tanınmış şəhidlərdən biri, Məhəmmədin əmisi [[Həmzə ibn Əbdülmüttəlib|Həmzə]] də daxil olmaqla 75 müsəlman həlak oldu. Məkkəlilər döyüşü davam etdirmədilər, sadəcə qələbəni elan etmək üçün [[Məkkə]]yə qayıtdılar. Bunun səbəbi yəqin ki, Məhəmmədin yaralanması və həlak olması haqqında məlumatların yayılması idi. Məhəmmədin yaşadığı ortaya çıxdıqda, Məkkəlilər onun yardımına gələn yeni qüvvələr haqqındakı yanlış məlumatlar səbəbi ilə geri qayıtmağa risk etmədilər. Beləliklə, məkkəlilər müsəlmanları tamamilə məhv etmək məqsədinə müvəffəq ola bilmədilər. Müsəlmanlar ölüləri dəfn etdikdən sonra [[Mədinə]]yə qayıtdılar. Məğlubiyyətin səbəbləri barədə yığılmış suallara Məhəmməd Quran ayələrindən ([[Ali-İmran surəsi]], ayə 152) sitat gətirərək, məğlubiyyətin ikiqat olduğunu ifadə etdi: ''qismən itaətsizlik üçün cəza, qismən də dəyanət sınağı.''
Uhud döyüşündən sonra [[Əbu Süfyan]] səylərini Mədinəyə qarşı digər bir hücuma üçün cəmləməyə başladı. O, Mədinənin şimal və şərq istiqamətlərində yaşayan köçəri qəbilələrin dəstəyini almağı bacarmışdı. Əbu Süfyan qəbilələrin dəstəyini qazanmaq üçün Məhəmmədin zəif olması, qənimət vədləri, Qureyşin nüfuzu və rüşvət kimi propaqanda vasitələrindən istifadə edirdi. Məhəmməd isə ona qarşı ittifaqların qarşısını almaq siyasəti həyata keçirirdi idi. O, Mədinəyə qarşı qurulan ittifaqları dəf etmək üçün onlara qarşı yürüşlər həyata keçirirdi.
Bu dövrdə Mədinənin yahudi qəbiləsi olan Bəni Nadir də məkkəlilərə dəstək verməyə başlamışdır. Qəbilə başçısı [[Kəb ibn əl-Əşrəfi|Kəb ibn əl-Əşrəf]] Məkkəyə getmiş və Məkkənin qəmini, hiddətini və Bədr döyüşündən sonra qisas almaq arzusunu oyandıran şeirlər yazmağa başlamışdı. Qəbilə təqribən bir il sonra xəyanət səbəbilə [[Mədinə]]dən qovuldu. Məhəmməd böyük bir qüvvə yığaraq ərəb qəbilələrini individual şəkildə təəccübləndirmişdi. Bu da düşmənlərinin ona qarşı birləşməsinə gətirib çıxardı. Məhəmmədin özünə qarşı olan ittifaqların qarşısını almaq təşəbbüslərinin uğursuz olmasına baxmayaraq, o, öz qüvvələrini artırmağa müvəffəq oldu və potensial qəbilələrin düşmənlərə qatılmasına maneə oldu.
==== Mədinənin mühasirəsi ====
| |||