Aleksey Tolstoy: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 38:
 
== Həyatı ==
Aleksey Nikolayeviç Tolstoy [[10 yanvar]] [[1883-cü ildəil]] Nikolayevsk şəhərində (indiki Saratov vilayətinin Puqaçov şəhərində) qraf '''Lev Nikolayeviç Tolstoyun''' ailəsində[[ailə]]sində anadan olmuşdur<ref>[http://sabuncu.libmks.az/home/511-aleksey-nikolayevig-tolstoy.html Aleksey Nikolayeviç Tolstoy — Sabunçu Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana Sistemi ('''sabuncu.libmks.az''' saytı)]</ref>. [[Samara]] real məktəbini bitirdikdən sonra, [[1901-ci il]]də Peterburq Texnoloji İnstitutuna daxil olmuş, lakin [[ədəbiyyat]]a olan güclü həvəsinin təsiri ilə [[1907-ci il]]də diplom müdafiəsi ərəfəsində təhsilini yarımçıq qoymuşdur. Elə həmin il onun “Lirika” adlı ilk şeirlər kitabı çap olunur. Bu kitabda[[kitab]]da dekadent ədəbiyyatın[[ədəbiyyat]]ın ciddi təsiri, simvolizmə meyil hiss olunurdu və sonralar müəllif özü bu kitabı tənqid edir. Ilk şeirlər kitabından bir il sonra “Niva” jurnalında[[jurnal]]ında Aleksey Tolstoyun “Köhnə qala” adlı ilk hekayəsi, [[1910-cu il]]də “Sağsağan nağılları” hekayələr kitabı çap olunur. Onun bir-birinin ardınca çapdan çıxmış “Mavi çaylar arxasında”, “Baməzə adamlar” ([[1911]]), “Topal mülkədar” ([[1912]]) kitablarında şifahi xalq ədəbiyyatına, Nikolay Vasilyeviç Qoqol, İvan Aleksadroviç Qonçarov və Mixail Yevqrafoviç Saltıkov-Şedrin kimi sərt realistlərin satira ənənələrinə yaradıcı meyil hiss olunurdu. Birinci dünya müharibəsində ([[1914]]) “Russkiye vedomosti” qəzetinin hərbi müxbiri kimi cəbhəyə gedir və yalnız bu zaman, tərcümeyi-halında özünün dediyi kimi, əynindən simvolizm əbasını soyunur, “əsil həyatı görür, rus xalqını tanıyır”. Beləliklə, yazıçı həyat keşməkeşlərinin mərkəzinə keçir, “həyat laylarını çevirərək onu incəsənətdə əks etdirməyə” imkan tapır.
 
Lakin Aleksey Nikolayeviç Tolstoy [[1917-ci il]] [[inqilab]]ını əvvəlcə başa düşmür, onu düşməncəsinə qarşılayaraq [[1919-cu il]]də xaricə mühacirət edir, [[Fransa]]da, sonralar [[Almaniya]]da yaşayır. O, sonralar bu illər barədə ürək ağısı ilə yazırdı: “Mühacirət illəri həyatımın ən ağır dövrüdür. Orada anladım ki, dönük olmaq, vətəndən didərgin düşmək nə deməkdir”. [[1922-ci il]]də [[Berlin]]də [[Maksim Qorki]] ilə görüşü və onun dostcasına məsləhətləri sayəsində bu qüdrətli sənətkar ağqvardiyaçı mühacirlərlə əlaqələrini kəsir və [[1923-cü il]]in mayında [[Rusiya]]ya qayıdır.