Jan-Leon Jerom: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
k Doğum |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 24:
|Fəaliyyəti =
|Təhsili = Milli İncəsənət Məktəbi (Fransa),
|Janrı = Tarixi əsərlər, Şərq mövzusu
|Stili = Akademizm
Sətir 45:
Sənətkarın atası, 1823-cü ilin aprelində bir al-verçinin qızı olan ''Fransuaza Vilmo'' ilə evlənən, Vezul şəhərindən olan zərgər ''Piero Jerom'' idi. Mayın 10-u, 1824-cü ildə bu cütlüyün ilk uşağı dünyaya gəlir və ona Jan-Leon adını qoyurlar. 9 yaşında olarkən rəsmə maraq göstərdiyi və rəssamlıq texnikalarını araşdırmağa başladığı yerli gimnaziyaya daxil olur. Onun başlıca müəllimi ''Klod Karyaj'' (1798-1875) olmuşdur. Gimnaziya illərinə Aleksandr Qabriel Dekanın işlərindən birinin uğurlu bir kopyasını yaratdı, [[Pol Delaroş]] onun bu işini gördükdə istedanı ağız dolusu təriflədi. Bu, onun atasını razı etdi ki, oğlu ''Karyaj''dan tövsiyə məktubu alaraq Parisə oxumağa getsin. Atası deməkdən yorulmurdu ki, zərgərlər çox, rəssamlar isə az qazanır. Oğluna bu sənətdə uğur qazanması üçün 1 il vaxt verdi, əgər bu iş gözlədiyi kimi alınmasa valideynlərinin yanına, evə qayıtmalı idi.
[[Şəkil:Голова мальчика.jpg|left|thumb|298x298px|''Bir Oğlanın Portreti'']]
Jeromun günümüzə çatan ən köhnə əsəri ''"Bir Oğlanın Portreti"'' əsəridir. Hətta onun bu işində belə, rəssamın qabiliyyəti hiss olunur. Jan-Leonun istedadı son dərəcə kəskin nəzərə çarpırdı. Onu ziyarət etmməyə Parisə gələn atası işlərini görür və bəyənir, təhsilini yüksək qiymətləndirərək ona ildə 1000 frank göndərməyə qərar veri, bu da rəssamın yalnız təhsili ilə məşğul olmasına imkan yaradırdı. Müəllimi Delaroşla olan münasibəti də yaxşı idi, Delaroş tələbəsini Paris sənət jurnallarına tövsiyə etdi və 1843-cü ildə onu bir illik Romaya işgüzar səfərə apardı. Jerom 52 yaşında, İtaliyaya səyahət ilini həyatındakı ən yaxşı illərindən biri kimi qiymətləndirdiyi bir tərcümeyi-hal yazdı:
''"Heç bir şey bilmirdim və buna görə də öyrənməyə çox şeyim var idi.<…> Memarlıq abidələrinin, mənzərələrin, insanların və heyvanların rəsmlərini çəkdim, bir sözlə, təbiətlə vəhdətdə çalışdığımı hiss etdim".''
Romada olarkən özünü təbiət rəsmləri çəkməyə həsr edir, akademik ənənənin əksinə olaraq, muzeylərdən çox təbiətdə işləməyi sevir. Buna baxmayaraq, Neapolda, Pompeydə aparılan qazıntılar zamanı tapılan qladiator zirehləri onun diqqətini cəlb edir. O dövrün heç bir avropalı sənətçisinin qladiator döyüşlərindən ilham almamasına təəccüblənir və arenadakı döyüşlərin antik görüntülərini axtararaq qədim mənbələri və muzey kolleksiyalarını səylə öyrənməyə başlayır. Müasir incəsənət onu məyus edirdi - Jerom o vaxt Romada məşhur olan ''Fridrix Overbek''i çox tənqid edirdi:
''“Onun rəsmlərinin monotonluğu məni öldürür: kişilər döşləri olmayan qadınlar kimidir,pərdələrin eyni yerdə qıvrımları var; mənzərə Rafaelin incə ağaclarından kopyalanmış kimi görünür... Bu qədər əhəmiyyətli bir nüfuza sahib olan sənətkarı qınamağa cəsarət etmirdim. <…> Nə qədər haqsızlıqdır! ”.''
O, Roma, Florensiya, Vatikan və Pompeyi gəzir.1844-cü ildə Parisə qayıtdıqda Delaroşun bir çox tələbəsi kimi o, da qısa müddətliyinə [[Şarl Qleyr]]<nowiki/>in emalatxanasına rəsm dərsləri almağa gedir. Bu zaman o, İncəsənət məktəbinə qəbul olur. 1846-cı ildə o, inəcənət tələbələri üçün olan təqaüdü qazanmaq üçün imtahana girir, ancaq imtahandan kəsilir, çünki sonuncu mərhələdə çəkdiyi fiqur rəsmi qeyri-qənaətbəxş qəbul edilmişdi.
| |||