'''Süleyman Hüseyn oğlu Rəhimov''' ({{DVTY}}) — [[Azərbaycan]]-[[SSRİ|sovet]] [[yazıçı]]sı, [[nasir]]inasiri, [[siyasətçi]]si, [[1938]]-ci ildən [[Azərbaycan Yazıçılar Birliyi]]nin üzvü, [[Azərbaycan]]ın xalq yazıçısı ([[1960]]), [[Sosialist Əməyi Qəhrəmanı]] (1975).
== Həyatı ==
Süleyman Rəhimov [[1900]]-cü ilin [[22 mart]]ındamartında [[Zəngəzur mahalı]]nın (hazırkı [[Qubadlı rayonu]]) [[Əyin]] kəndində anadan olmuşdur. İbtidai təhsilini ikisinifli rus məktəbində almışdır. İlk təhsilini kənddə almış, sonralar texnikum və ali məktəb bitirmişdir. [[1921]]-ci ildə Xanlıq kəndində yeni açılmış məktəbdə müəllim işləməyə başlamışdır. [[Şuşa]]<nowiki/>da pedaqoji kursda oxuduqdan sonra uzun müddət Zəngəzur mahalının müxtəlif rayonlarında müəllimlik etmişdir.
[[1928]]-ci ilin payızında dostu [[Əli Vəliyev]]lə [[Bakı]]ya gələrək [[Azərbaycan Dövlət Universiteti]]nin tarix fakültəsində təhsil almış, eyni zamanda Qaraşəhərdə ikinövbəli savad kursunda yaşlı fəhlələrə dərs demişdir.
Ədəbi fəaliyyətə [[1930]]-cu ildən başlayan Süleyman Rəhimovun ilk əsəri "[[Şamo (roman)|"Şamo"]]<nowiki/>"dur. Bununla belə o 50 il bu əsərinin üzərində işləmiş və ona əlavələr etmişdir. Onun ən tanınmış əsərlərindən biri də "[[Qara torpaq və sarı qızıl]]"dır. İndi bu əsər 5-ci sinif ədəbiyyatlarda istifadə olunur.
Süleyman Rəhimov [[1939]]-[[1940]]1939–1940, [[1944]]-[[1946]]1944–1946 və [[1954]]-[[1958]]1954–1958-ci illərdə [[Azərbaycan Yazıçılar Birliyi]]nin sədri olmuşdur. [[Azərbaycan]]ın [[Laçın]], [[Samux]], [[Şahbuz]] və Noraşen rayonlarında rəhbər partiya işlərində çalışmışdır ([[1934]]-[[1937]]1934–1937). Azərbaycan K(b)P Bakı şəhər komitəsində təbliğat üzrə katib ([[1940]]-[[1941]]1940–1941), Azərbaycan K(b)P MK-da təbliğat və təşviqat şöbəsinin müdir müavini ([[1941]]-[[1944]]1941–1944), [[Azərbaycan Nazirlər Soveti]] yanında Mədəni-Maarif İşləri Komitəsinin sədri ([[1945]]-[[1958]]1945–1958) vəzifələrində işləmişdir.
[[1983]]-cü il [[11 oktyabr|oktyabrın 11]]-də vəfat etmiş, [[Fəxri xiyaban]]da dəfn olunmuşdur.
