Mif: Redaktələr arasındakı fərq

Müasir dövrdə fəlsəfə və incəsənət sahəsində olan müasir cərəyanlar miflərə olan marağı yenidən aktivləşdirdilər. [[Rixard Vaqner|Vaqner]]in musiqisində, [[Fridrix Nitsşe|Nitsşe]]nin "həyat fəlsəfəsi"ndə, [[simvolizm]], neoromantizim və başqa sahələrdə antik, xristian və şərq mifologiyasının özünəməxsus cəhətləri diqqəti cəlb edir. XX əsrin 10-30-cu illərində [[Tomas Mann]], [[Ceyms Coys]], [[Frans Kafka]], [[Uilyam Folkner]], daha sonra Latın Amerikası və Afrika yazıçılarının əsərlərində mifoloji tendensiya özünü büruzə verirdi. Xüsusi "roman-mif"lər meydana çıxırdı (ələlxüsus [[Karl Qustav Yunq|Yunq]]da). Mifoloji motivlər sovet ədəbiyyatında da tam başqa formada özünü göstərə bilmişdir ([[Mixail Bulqakov]], [[Çingiz Aytmatov]], [[Valentin Rasputin]]).

 

[[Azərbaycanlılar]]ın mif dövrünün təsviri öz ifadəsini əsatir, əfsanə, rəvayət, nağıl və xalq şeiri janrlarında tapmışdır. Azərbaycan folkloruna mifoloji axın iki istiqamətdə daxil olmuşdur. Birinci mifoloji dalğanın əsas mənbəyi qədim türkdilli xalqların yaratdığı dastanlardır. Tükdilli köçəri tayfa və qəbilələrin Azərbaycana yürüşləri zamanı özləri ilə gətirdikləri mifoloji süjetlər Azərbaycan şifahi ədəbiyyatına qarışır.