Vasif Allahverdiyev: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 4:
{{Azərbaycan Respublikasının xalq artisti}} professor}}
'''Vasif Kərim oğlu Allahverdiyev''' ({{DVTY}}) — Azərbaycan Respublikasının əməkdar incəsənət xadimi ([[2010]]), Azərbaycan Respublikasının xalq artisti ([[1919|2019]]), professor ([[2016]]), bəstəkat
== Həyatı ==
Vasif Kərim oğlu Allahverdiyev 16 oktyabr [[1963]]-cü il Naxçıvan şəhərində mühəndis ailəsində anadan olmuşdur. Vasifin atası Kərim Allahverdiyev mühəndis idi. İnşaatçı olduğu üçün sahəsi üzrə 60-70 ci illər Azərbaycan inşaat sektorunun dinamik artımında Kərim
Vasif ilk musiqi təhsilini Sumqayıt şəhər 2 nömrəli uşaq musiqi məktəbində almışdır. Burada o, bu gün də ehtiramla xatırlayıb, minnətdar olduğu sevimli müəllimi Əlislam Aslanoğludan tarın sirlərini öyrənir. Qeyd etmək lazımdır ki, ilk dəfə tarda çalmağı ona dayısı Naxçıvan Muxtar Respublikasının tanınmış tarzəni, Azərbaycan Respublikasının əməkdar mədəniyyət işçisi Tağı
Məktəb illərində bir sıra müsabiqə və festivallara qatılmış dəfələrlə laureat adına layiq görülmüşdür.
1992 ci il Azərbaycanın ictimai siyası həyatının çətin zamanlarında Naxçıvana getmək istəyi, gənc musiqiçi üçün məqsədsiz deyildi. Doğma torpağına, millətinə bağlılığı Naxçıvanda təhsil alan gənc musiqiçilərin yetişməsinə xidmət etmək istəyi elecədə görüşünə tələsdiyi ulu öndər [[Heydər Əliyev]] şəxsiyyətinə hörməti dururdu. 1992 ci ildə yazdığı "Atatürk" simfoniyasının partiturasını götürüb Heydər Əliyevlə görüşə gedən Vasif, Heydər Əliyev şəxsiyyətinə hörmət ehtiramını bildirmış, gələcəkdə ona da, böyük formalı simfonik əsər yazmaq istəyini dedikdə, bunun heç də bəstəkarın gələcək kariyerası üçün yaxşı addım olmadığını bilden Heydər Əliyev, ona " mənə görə başın ağrımasın" cavabını verir. Vasif məqsədinin heç də bugün deyil uzun zaman bu fikrə düşdüyünü və əlbəttə bu amalı kimlərinsə rəyinə görə dəyişdirməyəcəyini qətiyyətlə bildirir. Heydər Əliyevlə daha geniş söhbətləşdikdən sonra onun həqiqətən prinsipal gənc olduğunu, əlində gətirdiyi "Atatürk" simfoniyasının not varaqlarına baxdıqda isə onun adicə not sətrlərinin necə çətinliklə və zaman sərf edən ağır iş olduğunu qiymətləndirir. Vasifin onun haqqinda qələmə almaq istədiyi simfonik poemasının öncədən xeyir duasını verir. Beləliklə Vasif, Heydər Əliyev şəxsiyyətinə ithaf olunan Azərbaycan musiqisində ilk böyük əsərin üzərində işləməyə başlayır. Vasif bu çətin yolda heç bir vaxt pessimizmə boyun əymədi hansı vəziyyətdə olsa belə uzun zaman xəyallarında olan Heydər Əliyev şəxsiyyətinin portretini, "Ömür yolu" simfonik poemasını lampa işiğında, sərt qışın keçdiyi Naxçıvan soyuqunda, yayın havasız, tozlu istisində qələmə alaraq və beləliklə böyük məqsədinə nail olur. Bu əsər sonralar bir çox drijorların rəhbərliyi ilə müşaiət olunur. Qeyd edək ki, əsərin ilk drijoru gözəl musiqiçi [[Yalçın Adıgözəlov]] olur. Və sonralar [[Rauf Abdullayev]], [[Fəxrəddin Kərimov]]<nowiki/>unda idarəçiliyi ilə dəfələrlə ifa olunmuş və bugün də seve seve ifa olunmaqdadır. Simfonik poemaının uğuru təkcə ifası ilə yekunlaşmır 2000 ci ildə publisist, yazıçı Nazim Əkbərov tərəfindən simfoniyaya uyğun ssenari yazılmış və bu ssenari üzərində film yaradılması ilə bağlı uzun zaman işlənilmiş Heydər Əliyevi ehtiva edən sujetlər yığılaraq video formatında film hazırlanmışdır.
Sətir 29 ⟶ 33:
== Yaradıcılığı ==
Üzeyir Hacəbəyli tərəfindən təməli qoyulan Azərbaycan bəstəkarlıq məktəbinin bugün layiqli davamçıları olan bəstəkarlarımız, Azərbaycan mədəniyyəti tarixinə yeni yetişməkdə olan gənc musiqiçi bəstəkarlara Hacıbəyli yolunu layiqincə ötürərək professional musiqi mədəniyyətimizin inkişafında müstəsna xidmətlər göstərmişlər. Belə bəstəkarlar sırasında
Vasif yaradıcılığa lap kiçik yaşlarından başlamışdır. Musiqiyə olan məhəbbəti onun kiçik qəlbinə hakim olmuş, dayısı Tağı müəllimin ifaçılığı ilə daha da təzahürünü tapmışdır. Hələ uşaqlıqdan musiqi bəstələmək istedadı formalaşmış müxtəlif alətlər üçün kiçik pyeslər yazmışdır. Vasif Ceyhun qardaşları musiqiyə böyük şəxsiyyət dahi musiqiçi drijor maestro [[Niyazi]]<nowiki/>nin xeyr duası ilə başlamışdırlar. Bəstəkarın maestro Niyazi ilə ilk görüşü dayısı Tağı müəllimin vasitəçiliyi ilə baş verir. Görüşdən olan xatirələrini, Vasif bugün də sevgi ilə anır. Niyazi qardaşların əsərlərini təmkinlə dinləyərək yüsək qiymətləndirmış, Azərbaycan bəstəkarlıq məktəbinin layiqli davamçıları olacaqlarını qeyd etmişdir.
Vasif Allahverdiyevin əsərlərində müxtəlif hisslər, mövzular rəngarəngliyi əsərlərinin hətta bənzərsizliyi ülvi məhəbbət, xoşbəxtlik, sevinc, mübarizə, azadlıq, dostluq, sədaqət, vətənpərvərlik kimi çox şaxəli mövzular bir birini əvəz edir. Mahnı janrı əksərən estrada üslubunda yazılır. Lakin Vasif mahnıları heç kimə bənzəməyən fərdi mahnı üslubu, dəsti xətti ilə sanki simfoniya forması ağırlığında tam hissəli simfonik orkestr alətlərinin palifonik ifasını canlandırır. Konsertlərin birində görkəmli bəstəkar [[Musa Mirzəyev]] kulisə gələrək müəllifi ürəkdən təbrik edir: " Siz burada 2 simfoniya təqdim etmisiniz, dinlədiyim əsərləriniz simfoniya təfəkküründə, simfoniya ağırlıq gücü olan mahnılardır" .. Başqa bir konserdə iştirak edən sevimli müəllimi və həm də kolleqası olan dünya şöhrətli, dahi bəstəkar [[Arif Məlikov]] da
Bəstəkarın yaradıcılığı hər daim ifaçıların maraq dairəsində olmuş, aktuallığını qorumağı bacarışdır. Beləki, əsərləri dövrün hər tələbinə uyğunlaşmış, xalqın bütün kəsimlərinə istər siyasi baxışından istərsə sosiyal mənşəyindən asılı olmayan dinləyicinin ruhunu oxşamışdır. Professional musiqiçi kütləsi üçün sevilərək repertuarlarına daxil etdikləri sənət ünvanıdır Vasif əsərləri. Bu minvalla yaradıcılığı təkcə Azərbaycan dinləyici auditoriyası yox eyni zamanda xarici dövlətlərin səfirliklərində və hemçinin başqa başqa ölkələrin konsert salonlarında bu gün də sevilərək ifa olunur. 1989-cu ildə piano üçün Prelüdlər, 1990-cı ildə Simli kvartet, 1993-cü ildə piano üçün Variasiyalar (Disk şəklində buraxılıb), 1997-ci ildə İsmayıl Hacıbəyova həsr olunan piano üçün “Sonatina”, 1998-ci ildə skripka və piano üçün pyes, 1999-cu ildə piano üçün “Uşaq pyesləri”, 2000-ci xalq çalğı alətləri orkestri üçün “Cəngi sədası”, 2003-cü ildə dahi bəstəkarımız Üzeyir Hacıbəyliyə ithaf olunan taxta nəfəsli kvartet və zərb alətləri üçün yazılmış “Muğamsayağı” (2009-cu ildə səslənib), 2003-cü ildə Arif Məlikovun 70 illiyinə həsr olunan fortepiano silsiləsi, 2005-ci ildə Simli orkestr üçün musiqi (Teymur Göyçayevə həsr olunub), 2005-ci ildə 4 səsli qarışıq xor və xalq çalğı alətləri orkestri üçün “Azərbaycan torpağıyam” odası (sözləri Zəlimxan Yaquba məxsusdur), 2006-cı ildə Heydər Əliyevə həsr olunan səs və kamera orkestri üçün “Sənsizlik” elegiyası (sözləri M.Heydərqızına aiddir), 2015-ci ildə piano üçün “Gənclik” süitası (qızı Türkan Allahverdiyevaya həsr olunub), 2020-ci ildə solist, 4 səsli qarışıq xor və böyük simfonik orkestr üçün “Vətən torpağı” odası, marşlar və s. yazdığı əsərlər buna parlaq misaldır. Vasif Allahverdiyev yaradıcılığında vokal musiqiyə də geniş yer verir. Onun səs və kamera orkestri üçün “Sənsizlik” elegiyası”, “Bəlkə görüşdük”, “Azərbaycan”, “Hara gedirsən”, “O yollar” (M.Heydərqızı) və s. vokal əsərləri dediklərimizə bariz nümunədir. == Simfonik əsərləri. ==
|