Elektrolit dissosiasiya nəzəriyyəsi: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Səhvdir Teqlər: Vizual redaktor Mobil redaktə Mobil veb redaktə |
kRedaktənin izahı yoxdur Teqlər: Vizual redaktor Mobil redaktə Mobil veb redaktə |
||
Sətir 1:
Elektrolitlərin məhlullarda və ərinmiş halda xüsusi xassələr göstərməsini ionlara dağılması ilə izah edən nəzəriyyə '''elektrolitik dissosiasiya nəzəriyyəsi''' adlanır.
ingilis alimi [[Maykl Faradey]] məhlulların elektrik keçiriciliyini öyrənərək müəyyən etmişdir ki, duzların, turşuların və qələvilərin məhlulu elektrik cərəyanın keçirir. Üzvi maddələrin, məsələn, şəkər, spirt və s. məhlulları isə cərəyanı keçirmir. Məhlulu və ya ərintisi elektrik cərəyanını keçirən maddələri [[Maykl Faradey]] elektrolitlər, keçirməyən maddələri isə qeyri-elektrolitlər adlandırmışdır.
[[Elektrolitlər|Elektrolitlərdə]] elektrik cərəyanının daşıyıcısı ionlardır. Məhlulda cərəyan daşıyıcısı ionlar olduğundan, daha çox ion əmələ gətirən, başqa sözlə, öz ionlarına daha yaxşı dissosiasiya edən elektrolitlərin məhlulları elektrik cərəyanın daha yaxşı keçirir.
Elektrolitləri suda həll etdikdə və ya əritdikdə ionlara ayrılması prosesinə elektrolitik dissosiasiya deyilir. Bəzi elektrolitlər praktik olaraq ionlarına tam dissosiasiya etdiyi halda, bəziləri az dissosiasiyaya uğrayır. Elektrolitlərin dissosiasiya prosesinin kəmiyyət xarakteristikası elektrolitik dissosiasiya dərəcəsi, elektrolitik dissosiasiya sabiti, izotonik əmsal və s.-dən ibarətdir.
Elektrolitik dissosiasiya dərəcəsi ionlarına ayrılmış molekullar sayının məhlulda həll olmuş maddə molekullarınını ümumi sayına olan nisbəti ilə xarakterizə olunur:
| |||